Davanın reddine ait Danıştay İkinci Dairesinin temyize mevzu 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucunın ONANMASINA karar verildi.
Aile tabiplerine verilen sorumluluk hukuka uygundur
Evde sıhhat hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta kuvvetlik çeken yardıma muhtaç vatandaşların meskenine gitmek suretiyle onların da sıhhat hizmetlerinden kolaylıkla yaralanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile doktorları ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen misyonlarla sonlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. unsurunda, meskende takibi mecburî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, konutta sıhhat hizmetlerinin yürütülmesi sırasında bireye gözetici sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile tabibinin vazife, yetki ve sorumlulukları içinde sayılmıştır.
Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlenmesi hukuka uygundur
Dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, meskende sıhhat hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetlerini barındırdığı, bu niçinle bu hizmetin sunumu ile ilgili muhakkak bir uyum merkezine gereksinim duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sıhhat hizmetleri kısmının aile doktorları ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, bir daha öteki sıhhat çalışanının de bakılırsav alanına bakılırsa bu hizmetler içerisinde yer alacağı; ötürüsıyla meskende sıhhat hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka terslik bulunmamaktadır.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Temel No: 2021/1351
Karar No: 2022/1829
TEMYİZ EDEN (DAVACI) :… Derneği
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLLERİ : …
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
27/02/2015 tarih ve 29280 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, Sıhhat Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşları tarafınca Konutta Sıhhat Hizmetlerinin Sunulmasına Dair Yönetmeliğin, 5. unsurunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresinin, 12. unsurunun 6. fıkrasının, 16. hususunun 2. ve 3. fıkralarının, 17. unsurunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresinin, 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 18. unsurunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 24. hususunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucuyla;
1- Yönetmeliğin 5. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresi, 16. unsurunun 2. ve 3. fıkraları, 17. hususunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresi ve 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi, 18. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi ile 24. hususunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresi tarafından;
Evde sıhhat hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta kuvvetlik çeken yardıma muhtaç vatandaşların konutuna gitmek suretiyle onların da sıhhat hizmetlerinden kolay kolay yaralanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile tabipleri ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen vazifelerle hudutlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. hususunda, konutta takibi mecburî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, konutta sıhhat hizmetlerinin yürütülmesi sırasında şahsa kollayıcı sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile doktorunun vazife, yetki ve sorumlulukları içinde sayıldığı,
Öte yandan, dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, konutta sıhhat hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetlerini barındırdığı, bu niçinle bu hizmetin sunumu ile ilgili aşikâr bir uyum merkezine gereksinim duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sıhhat hizmetleri kısmının aile tabipleri ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, bir daha öteki sıhhat işçisinin de nazaranv alanına bakılırsa bu hizmetler içerisinde yer alacağı; ötürüsıyla meskende sıhhat hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka terslik bulunmadığı;
2- Yönetmeliğin 12. unsurunun 6. fıkrası tarafından;
Aile Hekimliği Ödeme ve Mukavele Yönetmeliğinin “Aile Tabibine Yapılacak Ödemeler” başlıklı 16. hususunun (ç) bendinde, “Sözleşmeyle çalıştırılan aile tabibine, gezici sıhhat hizmeti sarfiyatları için, gezici sıhhat hizmeti verilen her yüz kişi başına tavan fiyatın binde onaltısı oranında ödeme yapılır. Gezici sıhhat hizmetinin yürütülmesinde, müdürlüğe ilişkin gezici sıhhat araçları aile doktorlarına kullandırılabilir. İklim ve ulaşım kuralları üzere niçinlerle gezici sıhhat hizmetinin olağan araçlarla verilemediği durumlarda, müdürlük aile tabibine kar paletli araç, 4×4 çekerli arazi tipi araç ve vasıtalarla ulaşım imkanı sağlayabilir. Araç tahsisi yapılan durumlarda gidilen yer yahut yerlere ilişkin birinci paragrafta yer alan temele bakılırsa yapılacak gezici sıhhat hizmeti masrafları aile tabibi yerine müdürlüğün döner sermayesine aktarılır.” kuralının yer aldığı; dava konusu Yönetmeliğin “Ulaşım araçlarının tahsisi” başlıklı 12. hususunun 6. fıkrasında ise “Aile doktoru, kendisine kayıtlı olan meskende sıhhat hastasına (zor ulaşım şartları, güvenlik gereksinimi üzere özel durumlar dışında) kendi imkanları ile ulaşır.” düzenlemesine yer verildiği, kelam konusu kararda kamu faydası, hizmet gerekleri ve hukuka terslik olmamakla birlikte, unsurun uygulanmasında üstte yer verilen Yönetmelik hususunun göz önüne alınacağı, nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davacı tarafınca, Aile Hekimliği Kanunu’nun 2. unsuru ile aile doktoru tarifinin yapıldığı ve misyonlarının düzenlendiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. hususuyla de aile tabibinin bakılırsav, yetki ve sorumluluklarının düzenlendiği, aile hekimliği hizmetleri haricinde kalan birinci basamak sıhhat hizmetlerinin Toplum Sıhhati Merkezinin misyonları içinde olduğunun bir daha birebir Kanunla düzenlendiği, kelam konusu Yönetmelik kararları ile Toplum Sıhhati Merkezinin bakılırsav ve sorumluluklarının aile doktorlarına verilmeye çalışıldığı; Aile Hekimliği Kanunu, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği ve Aile Hekimliği Ödeme ve Kontrat Yönetmeliği’ne ters olarak aile doktorlarına ek bakılırsav ve sorumluluklar yüklenmesinin hukuka alışılmamış olduğu; Aile tabibinin anılan misyon ve yetkileri doğrultusunda kendisine kayıtlı olan bireylerin konutta sıhhat hizmeti alma muhtaçlığı bulunması halinde konutta sıhhat hizmetlerinin uyumunu sağlayabileceği, konutta sıhhat hizmetlerinin sunumu sırasında kollayıcı sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetlerini vermekle nazaranvli olduğu, bunun haricinde aile doktorlarının rastgele bir vazife ve sorumluluğunun bulunmadığı, dava konusu Yönetmelik kararları uyarınca meskende sıhhat hizmetlerinin sunumuna ait aile tabiplerine şahsen bakılırsav verildiği, aile doktorlarının özlük haklarını düzenleyen üst hukuk normları açısından aile doktorlarına ek nazaranvler verilebilmesinin hukuken mümkün olmadığı, Meskende Sıhhat Hizmetlerinin sunumu misyonunun Toplum Sıhhati Merkezlerine ilişkin olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, Danıştay Onuncu Dairesince verilen sonucun metot ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen niçinlerin, sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’NUN FİKRİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin kesin kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yolu Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) vazife ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka alışılmamış karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte yanılgı yahut eksikliklerin bulunması”,
sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yöntem ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Danıştay İkinci Dairesinin temyize bahis 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 23/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Aile tabiplerine verilen sorumluluk hukuka uygundur
Evde sıhhat hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta kuvvetlik çeken yardıma muhtaç vatandaşların meskenine gitmek suretiyle onların da sıhhat hizmetlerinden kolaylıkla yaralanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile doktorları ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen misyonlarla sonlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. unsurunda, meskende takibi mecburî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, konutta sıhhat hizmetlerinin yürütülmesi sırasında bireye gözetici sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile tabibinin vazife, yetki ve sorumlulukları içinde sayılmıştır.
Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlenmesi hukuka uygundur
Dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, meskende sıhhat hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetlerini barındırdığı, bu niçinle bu hizmetin sunumu ile ilgili muhakkak bir uyum merkezine gereksinim duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sıhhat hizmetleri kısmının aile doktorları ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, bir daha öteki sıhhat çalışanının de bakılırsav alanına bakılırsa bu hizmetler içerisinde yer alacağı; ötürüsıyla meskende sıhhat hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka terslik bulunmamaktadır.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Temel No: 2021/1351
Karar No: 2022/1829
TEMYİZ EDEN (DAVACI) :… Derneği
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLLERİ : …
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
27/02/2015 tarih ve 29280 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, Sıhhat Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşları tarafınca Konutta Sıhhat Hizmetlerinin Sunulmasına Dair Yönetmeliğin, 5. unsurunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresinin, 12. unsurunun 6. fıkrasının, 16. hususunun 2. ve 3. fıkralarının, 17. unsurunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresinin, 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 18. unsurunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 24. hususunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucuyla;
1- Yönetmeliğin 5. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresi, 16. unsurunun 2. ve 3. fıkraları, 17. hususunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresi ve 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi, 18. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi ile 24. hususunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresi tarafından;
Evde sıhhat hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta kuvvetlik çeken yardıma muhtaç vatandaşların konutuna gitmek suretiyle onların da sıhhat hizmetlerinden kolay kolay yaralanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile tabipleri ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen vazifelerle hudutlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. hususunda, konutta takibi mecburî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, konutta sıhhat hizmetlerinin yürütülmesi sırasında şahsa kollayıcı sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile doktorunun vazife, yetki ve sorumlulukları içinde sayıldığı,
Öte yandan, dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, konutta sıhhat hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetlerini barındırdığı, bu niçinle bu hizmetin sunumu ile ilgili aşikâr bir uyum merkezine gereksinim duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sıhhat hizmetleri kısmının aile tabipleri ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sıhhat hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, bir daha öteki sıhhat işçisinin de nazaranv alanına bakılırsa bu hizmetler içerisinde yer alacağı; ötürüsıyla meskende sıhhat hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka terslik bulunmadığı;
2- Yönetmeliğin 12. unsurunun 6. fıkrası tarafından;
Aile Hekimliği Ödeme ve Mukavele Yönetmeliğinin “Aile Tabibine Yapılacak Ödemeler” başlıklı 16. hususunun (ç) bendinde, “Sözleşmeyle çalıştırılan aile tabibine, gezici sıhhat hizmeti sarfiyatları için, gezici sıhhat hizmeti verilen her yüz kişi başına tavan fiyatın binde onaltısı oranında ödeme yapılır. Gezici sıhhat hizmetinin yürütülmesinde, müdürlüğe ilişkin gezici sıhhat araçları aile doktorlarına kullandırılabilir. İklim ve ulaşım kuralları üzere niçinlerle gezici sıhhat hizmetinin olağan araçlarla verilemediği durumlarda, müdürlük aile tabibine kar paletli araç, 4×4 çekerli arazi tipi araç ve vasıtalarla ulaşım imkanı sağlayabilir. Araç tahsisi yapılan durumlarda gidilen yer yahut yerlere ilişkin birinci paragrafta yer alan temele bakılırsa yapılacak gezici sıhhat hizmeti masrafları aile tabibi yerine müdürlüğün döner sermayesine aktarılır.” kuralının yer aldığı; dava konusu Yönetmeliğin “Ulaşım araçlarının tahsisi” başlıklı 12. hususunun 6. fıkrasında ise “Aile doktoru, kendisine kayıtlı olan meskende sıhhat hastasına (zor ulaşım şartları, güvenlik gereksinimi üzere özel durumlar dışında) kendi imkanları ile ulaşır.” düzenlemesine yer verildiği, kelam konusu kararda kamu faydası, hizmet gerekleri ve hukuka terslik olmamakla birlikte, unsurun uygulanmasında üstte yer verilen Yönetmelik hususunun göz önüne alınacağı, nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davacı tarafınca, Aile Hekimliği Kanunu’nun 2. unsuru ile aile doktoru tarifinin yapıldığı ve misyonlarının düzenlendiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. hususuyla de aile tabibinin bakılırsav, yetki ve sorumluluklarının düzenlendiği, aile hekimliği hizmetleri haricinde kalan birinci basamak sıhhat hizmetlerinin Toplum Sıhhati Merkezinin misyonları içinde olduğunun bir daha birebir Kanunla düzenlendiği, kelam konusu Yönetmelik kararları ile Toplum Sıhhati Merkezinin bakılırsav ve sorumluluklarının aile doktorlarına verilmeye çalışıldığı; Aile Hekimliği Kanunu, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği ve Aile Hekimliği Ödeme ve Kontrat Yönetmeliği’ne ters olarak aile doktorlarına ek bakılırsav ve sorumluluklar yüklenmesinin hukuka alışılmamış olduğu; Aile tabibinin anılan misyon ve yetkileri doğrultusunda kendisine kayıtlı olan bireylerin konutta sıhhat hizmeti alma muhtaçlığı bulunması halinde konutta sıhhat hizmetlerinin uyumunu sağlayabileceği, konutta sıhhat hizmetlerinin sunumu sırasında kollayıcı sıhhat hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetlerini vermekle nazaranvli olduğu, bunun haricinde aile doktorlarının rastgele bir vazife ve sorumluluğunun bulunmadığı, dava konusu Yönetmelik kararları uyarınca meskende sıhhat hizmetlerinin sunumuna ait aile tabiplerine şahsen bakılırsav verildiği, aile doktorlarının özlük haklarını düzenleyen üst hukuk normları açısından aile doktorlarına ek nazaranvler verilebilmesinin hukuken mümkün olmadığı, Meskende Sıhhat Hizmetlerinin sunumu misyonunun Toplum Sıhhati Merkezlerine ilişkin olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, Danıştay Onuncu Dairesince verilen sonucun metot ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen niçinlerin, sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’NUN FİKRİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin kesin kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yolu Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) vazife ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka alışılmamış karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte yanılgı yahut eksikliklerin bulunması”,
sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yöntem ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Danıştay İkinci Dairesinin temyize bahis 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 23/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.