Fransız cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci çeşidinin son neticelerina nazaran Macron yüzde 27.85, Le Pen ise yüzde 23.15 oranında oy aldı.
Neo-liberal iktisat siyasetleri uygulayan nazaranvdeki Cumhurbaşkanı Macron birinci defa aday olduğu 2017 seçimlerinin birinci tipinde yüzde 24 oranında oy almıştı. Le Pen ise 5 yıl evvelki birinci tıpta yüzde 21.3 oranında oyu kendine çekmişti.
2017’de yüzde 19.50 oyla dördüncü gelen radikal solcu Jean-Luc Melenchon bu kere yüzde 22 oyla üçüncü gelerek ikinci çeşide kalamadı. Bilhassa geçen yıl sonbaharda medyada ve kamuoyunda “yükselen isim” olarak öne çıkarılan çok sağcı Eric Zemmour’un yalnızca yüzde 7.1 oy alması dikkati çekti. Merkez sağdaki Cumhuriyetçiler Partisinin adayı Valerie Pecresse de yüzde 4.8 oy aldı. Yeşiller Partisinin Lideri ve Avrupa Parlamentosu milletvekili Yannick Jadot yüzde 4.6 ve Sosyalist Partinin (PS) adayı Paris Belediye Lideri Anne Hidalgo da yüzde 1.8 oyda kaldı. Öbür adaylar Fabien Roussel yüzde 2.3, Nicolas Dupont-Aignan ise yüzde 2.1 oya ulaştı.
Birinci cinste birinci iki sırayı kazanan Macron ve Le Pen, 24 Nisan’da düzenlenecek ikinci çeşitte cumhurbaşkanı seçilmek için kozlarını paylaşacak.
Fransız seçimlerini Avrupa Birliği ve Global Araştırmalar Derneği (ABKAD) Lider Yardımcısı Can Baydarol ve Fransa’da yaşayan gazeteci Fatih Karakaya, Sputnik’e kıymetlendirdi.
‘Macron önde görünse de bir sürpriz olarak Le Pen de çıkabilir’
Can Baydarol, sol adayların aldığı oya dikkat çekerek şunları kaydetti:
Birinci cinste enterasan bir sonuç çıktı zira soldaki adayların her biri farklı ayrı çıkmasaydı Melenchon ikinci tıpta büyük ihtimalle Macron’a rakip olacaktı. Burada Fransız solu ortasındaki büyük bölünmeyi görüyoruz. Bu durum iki sağcı başkana yaradı. Şu anda yapılan varsayımlarda, yüzde 51’e 49 ya da 51.5’a 48.5’luk oranla Macron daha ön planda görülüyor. Fakat seçime iştirak nasıl olacak? Her iki adaya da oy vermek istemeyenler katılmazsa bu biçimde Le Pen’in seçilme ihtimali de ortaya çıkar. 2002’de de misal bir durum ortaya çıkmıştı. Jacques Chirac ve Le Pen’in babası Jean-Marie Le Pen ikinci çeşide kalmıştı, hiç sevilmemesine karşın Fransız solu Chirac’a oy vererek çok sağın iktidara gelmesini engellemişti. Lakin Macron konusunda epey fazla tenkit var. Bilhassa iç siyasetteki başarısızlıkları ve iktisadın epeyce berbata gitmesi Macron’u zayıflattı. ötürüsıyla bir sürpriz olarak Le Pen de çıkabilir. Bundan da bütün Avrupa son derece makus etkilenir.
‘Müslümanlar Macron’a oy vermeyecek’
Fatih Karakaya da bu seçimlerin sonuçlarının 2007’nin bir devamı olduğunu belirterek şunları söylemiş oldu:
Fransız halkı cumhuriyet cephesi ile çok sağ içinde bir tercih yapmaya zorlanıyor. ötürüsıyla Fransızlar aslında birisini beğendikleri, sevdikleri, programını onayladıkları için değil, sadece öbür bir adaya karşı oy vermek için sandığa gidecekler. Burada kilit isim Melenchon oldu. Melenchon’un partisi çok sol komünizme yakın bir parti, ama Müslümanlar konusunda söylemi düzgün olan bir partiydi. Müslümanlar da ona yöneldiler. 2017’deki oylarını artırarak kilit parti durumuna geldi ve Melenchonikinci çeşitte ‘İkinci çeşitte Le Pen’e bir oy bile gitmemeli’ dedi. Lakin burada Le Pen’e oy vermeyin derken Macron’a da oy verin de demedi. ötürüsıyla Le Pen zıddı seçmenlerin hepsinin Macron’a oy vereceği ile ilgili bir kuşku var. Bilhassa Müslüman kesimde bununla ilgili büyük tereddütler var. Zira Macron’un uyguladığı siyasetler, Müslümanlara karşı yaptığı bütün yasalar, Müslümanları fazlaca güç durumda bıraktı. ötürüsıyla Müslümanlar da Macron’a oy vermeyecek.
‘Daha milliyetçi bir Fransa öteki ülkelerdeki milliyetçi rüzgârları da tetikleyebilir’
Pekala, Macron ya da Le Pen’in seçilmesi Fransa’nın Avrupa, ABD ve NATO ile olan bağlarını nasıl tesirler? Baydarol, “Fransa’da bir NATO aykırılığı halihazırda var. Macron da esasen ‘NATO’nun beyin vefatı gerçekleşti’ diyerek bunu tabir etmişti” diyerek şunları ekledi:
“Le Pen iktidara gelirse NATO/ABD aksiliği daha da ön plana çıkacaktır. Daha milliyetçi bir Fransa öbür ülkelerdeki milliyetçi rüzgarları da tetikleyebilir. Ne olursa olsun Fransa ve Almanya şu anda ABD’den rahatsızlık duyuyor. Sonuçta Rusya’yı kışkırtıp bu sonuçlara yol açanın ABD olduğu düşünülüyor. Buna bağlı olarak yeni bir Avrupa savunma güvenliği kimliğinin oluşturulabilirliğini düşünüyorlar. Açıklanan savunma bütçeleri de bu açından Avrupa’da yeni bir periyoda işaret ediyor. Bu çerçevede toplumsal devletten güvenlik devletine gerçek bir geçiş eğilimi ortaya çıkacak. Macron da kalsa Le Pen de gelse Almanya ile iştirakte yeni bir arayışın içine gireceklerini düşünüyorum.”
‘NATO’dan uzaklaşan, AB’den uzaklaşan bir Fransa’yı gorebiliriz’
Karakaya ise her iki Avrupa, ABD ve NATO ile olan siyasetlerinde farklı bir yol izleyeceğini düşünüyor:
“Le Pen’in daha hayli ulusalcı, daha epeyce bağımsız, NATO’dan uzak, AB’den uzak bir gayesi var. Büsbütün kendi başına yaşayan bir ülke gayesi var. ötürüsıyla Le Pen seçildiği takdirde büsbütün istikrarlar değişebilir. NATO’dan uzaklaşan, AB’den uzaklaşan bir Fransa’yı bakılırsabiliriz. Öte yandan Le Pen’in Rusya yanlısı olduğu hayli aşikar ve bilinen bir bahis. 2017’deki seçimlerde Fransa’dan hiç bir kredi çekemediği için Rusya’dan kredi çekti hala kredisini Rusya’ya ödeyen bir parti. ötürüsıyla AB ortasındaki Macaristan üzere Fransa’nın da Rusya yanlısı olması mümkün. Fakat Macron seçildiği takdirde epey fazla bir şeyin değişeceğini zannetmiyorum. Her ne kadar Macron ‘NATO’nun beyin mevti gerçekleşti’ dese de aslında onun kederi yalnızca Türkiye ile olduğu için NATO’nun Türkiye’ye yaptırımlar uygulamasını istediği ve Türkiye’yi biraz dizginlemeye çalıştığı için NATO aksisi olduğunu düşünüyorum.”
“örneğin şu anda Ukrayna’da bir daha NATO devreye giriyor, Fransa ABD ile birebir biçimde hareket ediyor” diye devam eden Karakaya, “Yani Macron’un yalnızca iç kamuoyuna verdiği bildirilerin pratikte hiç bir karşılığı yok, AB ordusunun kurulması falan da o kadar kolay bir problem değil. Zira aslına bakarsan AB ortasında kendi ortalarında bir mutabakat yok, uyumsuzluk var. Rusya’ya karşı bile şu an hangi tutum alınacağı konusu hiç bir biçimde netliğe kavuşmuş değil. Macron periyodunda Amerikancı siyasetin devam edeceğini, Amerika’nın güdümünde, NATO’nun güdümünde bir Avrupa siyasetinin devam edeceğini düşünüyorum” diye de ekledi.
‘İslamofobi artık Avrupa’da son vakit içinderda ‘Erdoğanfobi’ye dönüşmüştü’
Fransa seçimlerinin sonuçlarının Türkiye ile ilgilerin seyrini nasıl etkileyeceği de merak ediliyor. Baydarol’a göre bölgedeki güç denklemi her iki adayı da Türkiye ile âlâ münasebetler kurmaya zorlayacak:
“Son NATO tepesinde Macron ve Recep Tayyip Erdoğan âlâ ilgiler gösterdi. Macron, Erdoğan’ın omzuna elini attı ve ortadaki buzların eridiğini gösterdi. Bütün bunun perde ardındaki güç denklemini unutmamak lazım. İsrail’in doğalgazının Türkiye üzerinden Avrupa’ya gidecek olması bir daha Türkiye’nin öteki doğalgaz kaynaklarının da dağıtım noktası olması değer taşıyor. Macron da olsa Le Pen de olsa Türkiye ve Fransa içindeki alakalar biraz daha olumluya masraf. Alışılmış Le Pen’in gelmesi halinde sonlar biraz gerilebilir onu da belirtmek gerekir. Avrupa’da İslamofobi son vakit içinderda ‘Erdoğanfobi’ye dönüşmüştü. Lakin şu anda Erdoğan ile uygun geçinmek Batılı başkanların işine geliyor. ötürüsıyla işleri çıkmaza sokacak siyasetler izlenmeyecektir.”
‘Hangi aday seçilirse seçilsin Türkiye ile ilgilerini düzgün tutmak zorunda’
Karakaya da “Adayların hangisi seçilirse seçilsin Türkler ve Müslümanlar açısından birbirinden hiç bir farkı yok” görüşünü şöyleki savunuyor:
“Ancak bana nazaran hangi aday seçilirse seçilsin Türkiye ile ilgilerini her halükarda uygun tutmak zorunda, bunu epey âlâ biliyorlar. İç kamuoyuna verdikleri bu iletilerin hiç bir karşılığı yok. Macron bunu en başta denedi, lakin gördü ki Türkiyesiz yapamayacağını biliyor. Lakin Le Pen seçildiğinde münasebetler doğal daha sık gerilebilir. Yani sonuçta onun seçme kitlesi büsbütün Türkiye aksisi, ırkçı, göçmen zıddı bir siyaset güttüğü için yani biraz daha fazla krizler olabilir lakin sonuçta her halükarda bağları bir biçimde devam edecektir. Türkiye’nin Fransa’ya yaptığı güzellikleri diğer kimse yapmamıştır. Biroldukça Fransız teröristi tutuklayıp göndermiştir. Fakat Paris sokaklarında, Strazburg sokaklarında PKK’lılar elini kolunu sallayarak şov yapabiliyor, Türkiye aksisi hareketler yapabiliyor. Hatta finansman sağlayabiliyorlar. Bu cins bağlardan dolayı krizler olabiliyor fakat bir biçimde alakalar düzelir. Şu anda Türkiye’nin İsrail, BAE, hatta tahminen ilerde Mısır’la bağlantıları düzeldiğinde Akdeniz’de ortak bir doğalgaz projesi yürütüldüğünde Fransa’nın hiç bir öne sürülen nedeni de kalmayacaktır.”
Neo-liberal iktisat siyasetleri uygulayan nazaranvdeki Cumhurbaşkanı Macron birinci defa aday olduğu 2017 seçimlerinin birinci tipinde yüzde 24 oranında oy almıştı. Le Pen ise 5 yıl evvelki birinci tıpta yüzde 21.3 oranında oyu kendine çekmişti.
2017’de yüzde 19.50 oyla dördüncü gelen radikal solcu Jean-Luc Melenchon bu kere yüzde 22 oyla üçüncü gelerek ikinci çeşide kalamadı. Bilhassa geçen yıl sonbaharda medyada ve kamuoyunda “yükselen isim” olarak öne çıkarılan çok sağcı Eric Zemmour’un yalnızca yüzde 7.1 oy alması dikkati çekti. Merkez sağdaki Cumhuriyetçiler Partisinin adayı Valerie Pecresse de yüzde 4.8 oy aldı. Yeşiller Partisinin Lideri ve Avrupa Parlamentosu milletvekili Yannick Jadot yüzde 4.6 ve Sosyalist Partinin (PS) adayı Paris Belediye Lideri Anne Hidalgo da yüzde 1.8 oyda kaldı. Öbür adaylar Fabien Roussel yüzde 2.3, Nicolas Dupont-Aignan ise yüzde 2.1 oya ulaştı.
Birinci cinste birinci iki sırayı kazanan Macron ve Le Pen, 24 Nisan’da düzenlenecek ikinci çeşitte cumhurbaşkanı seçilmek için kozlarını paylaşacak.
Fransız seçimlerini Avrupa Birliği ve Global Araştırmalar Derneği (ABKAD) Lider Yardımcısı Can Baydarol ve Fransa’da yaşayan gazeteci Fatih Karakaya, Sputnik’e kıymetlendirdi.
‘Macron önde görünse de bir sürpriz olarak Le Pen de çıkabilir’
Can Baydarol, sol adayların aldığı oya dikkat çekerek şunları kaydetti:
Birinci cinste enterasan bir sonuç çıktı zira soldaki adayların her biri farklı ayrı çıkmasaydı Melenchon ikinci tıpta büyük ihtimalle Macron’a rakip olacaktı. Burada Fransız solu ortasındaki büyük bölünmeyi görüyoruz. Bu durum iki sağcı başkana yaradı. Şu anda yapılan varsayımlarda, yüzde 51’e 49 ya da 51.5’a 48.5’luk oranla Macron daha ön planda görülüyor. Fakat seçime iştirak nasıl olacak? Her iki adaya da oy vermek istemeyenler katılmazsa bu biçimde Le Pen’in seçilme ihtimali de ortaya çıkar. 2002’de de misal bir durum ortaya çıkmıştı. Jacques Chirac ve Le Pen’in babası Jean-Marie Le Pen ikinci çeşide kalmıştı, hiç sevilmemesine karşın Fransız solu Chirac’a oy vererek çok sağın iktidara gelmesini engellemişti. Lakin Macron konusunda epey fazla tenkit var. Bilhassa iç siyasetteki başarısızlıkları ve iktisadın epeyce berbata gitmesi Macron’u zayıflattı. ötürüsıyla bir sürpriz olarak Le Pen de çıkabilir. Bundan da bütün Avrupa son derece makus etkilenir.
‘Müslümanlar Macron’a oy vermeyecek’
Fatih Karakaya da bu seçimlerin sonuçlarının 2007’nin bir devamı olduğunu belirterek şunları söylemiş oldu:
Fransız halkı cumhuriyet cephesi ile çok sağ içinde bir tercih yapmaya zorlanıyor. ötürüsıyla Fransızlar aslında birisini beğendikleri, sevdikleri, programını onayladıkları için değil, sadece öbür bir adaya karşı oy vermek için sandığa gidecekler. Burada kilit isim Melenchon oldu. Melenchon’un partisi çok sol komünizme yakın bir parti, ama Müslümanlar konusunda söylemi düzgün olan bir partiydi. Müslümanlar da ona yöneldiler. 2017’deki oylarını artırarak kilit parti durumuna geldi ve Melenchonikinci çeşitte ‘İkinci çeşitte Le Pen’e bir oy bile gitmemeli’ dedi. Lakin burada Le Pen’e oy vermeyin derken Macron’a da oy verin de demedi. ötürüsıyla Le Pen zıddı seçmenlerin hepsinin Macron’a oy vereceği ile ilgili bir kuşku var. Bilhassa Müslüman kesimde bununla ilgili büyük tereddütler var. Zira Macron’un uyguladığı siyasetler, Müslümanlara karşı yaptığı bütün yasalar, Müslümanları fazlaca güç durumda bıraktı. ötürüsıyla Müslümanlar da Macron’a oy vermeyecek.
‘Daha milliyetçi bir Fransa öteki ülkelerdeki milliyetçi rüzgârları da tetikleyebilir’
Pekala, Macron ya da Le Pen’in seçilmesi Fransa’nın Avrupa, ABD ve NATO ile olan bağlarını nasıl tesirler? Baydarol, “Fransa’da bir NATO aykırılığı halihazırda var. Macron da esasen ‘NATO’nun beyin vefatı gerçekleşti’ diyerek bunu tabir etmişti” diyerek şunları ekledi:
“Le Pen iktidara gelirse NATO/ABD aksiliği daha da ön plana çıkacaktır. Daha milliyetçi bir Fransa öbür ülkelerdeki milliyetçi rüzgarları da tetikleyebilir. Ne olursa olsun Fransa ve Almanya şu anda ABD’den rahatsızlık duyuyor. Sonuçta Rusya’yı kışkırtıp bu sonuçlara yol açanın ABD olduğu düşünülüyor. Buna bağlı olarak yeni bir Avrupa savunma güvenliği kimliğinin oluşturulabilirliğini düşünüyorlar. Açıklanan savunma bütçeleri de bu açından Avrupa’da yeni bir periyoda işaret ediyor. Bu çerçevede toplumsal devletten güvenlik devletine gerçek bir geçiş eğilimi ortaya çıkacak. Macron da kalsa Le Pen de gelse Almanya ile iştirakte yeni bir arayışın içine gireceklerini düşünüyorum.”
‘NATO’dan uzaklaşan, AB’den uzaklaşan bir Fransa’yı gorebiliriz’
Karakaya ise her iki Avrupa, ABD ve NATO ile olan siyasetlerinde farklı bir yol izleyeceğini düşünüyor:
“Le Pen’in daha hayli ulusalcı, daha epeyce bağımsız, NATO’dan uzak, AB’den uzak bir gayesi var. Büsbütün kendi başına yaşayan bir ülke gayesi var. ötürüsıyla Le Pen seçildiği takdirde büsbütün istikrarlar değişebilir. NATO’dan uzaklaşan, AB’den uzaklaşan bir Fransa’yı bakılırsabiliriz. Öte yandan Le Pen’in Rusya yanlısı olduğu hayli aşikar ve bilinen bir bahis. 2017’deki seçimlerde Fransa’dan hiç bir kredi çekemediği için Rusya’dan kredi çekti hala kredisini Rusya’ya ödeyen bir parti. ötürüsıyla AB ortasındaki Macaristan üzere Fransa’nın da Rusya yanlısı olması mümkün. Fakat Macron seçildiği takdirde epey fazla bir şeyin değişeceğini zannetmiyorum. Her ne kadar Macron ‘NATO’nun beyin mevti gerçekleşti’ dese de aslında onun kederi yalnızca Türkiye ile olduğu için NATO’nun Türkiye’ye yaptırımlar uygulamasını istediği ve Türkiye’yi biraz dizginlemeye çalıştığı için NATO aksisi olduğunu düşünüyorum.”
“örneğin şu anda Ukrayna’da bir daha NATO devreye giriyor, Fransa ABD ile birebir biçimde hareket ediyor” diye devam eden Karakaya, “Yani Macron’un yalnızca iç kamuoyuna verdiği bildirilerin pratikte hiç bir karşılığı yok, AB ordusunun kurulması falan da o kadar kolay bir problem değil. Zira aslına bakarsan AB ortasında kendi ortalarında bir mutabakat yok, uyumsuzluk var. Rusya’ya karşı bile şu an hangi tutum alınacağı konusu hiç bir biçimde netliğe kavuşmuş değil. Macron periyodunda Amerikancı siyasetin devam edeceğini, Amerika’nın güdümünde, NATO’nun güdümünde bir Avrupa siyasetinin devam edeceğini düşünüyorum” diye de ekledi.
‘İslamofobi artık Avrupa’da son vakit içinderda ‘Erdoğanfobi’ye dönüşmüştü’
Fransa seçimlerinin sonuçlarının Türkiye ile ilgilerin seyrini nasıl etkileyeceği de merak ediliyor. Baydarol’a göre bölgedeki güç denklemi her iki adayı da Türkiye ile âlâ münasebetler kurmaya zorlayacak:
“Son NATO tepesinde Macron ve Recep Tayyip Erdoğan âlâ ilgiler gösterdi. Macron, Erdoğan’ın omzuna elini attı ve ortadaki buzların eridiğini gösterdi. Bütün bunun perde ardındaki güç denklemini unutmamak lazım. İsrail’in doğalgazının Türkiye üzerinden Avrupa’ya gidecek olması bir daha Türkiye’nin öteki doğalgaz kaynaklarının da dağıtım noktası olması değer taşıyor. Macron da olsa Le Pen de olsa Türkiye ve Fransa içindeki alakalar biraz daha olumluya masraf. Alışılmış Le Pen’in gelmesi halinde sonlar biraz gerilebilir onu da belirtmek gerekir. Avrupa’da İslamofobi son vakit içinderda ‘Erdoğanfobi’ye dönüşmüştü. Lakin şu anda Erdoğan ile uygun geçinmek Batılı başkanların işine geliyor. ötürüsıyla işleri çıkmaza sokacak siyasetler izlenmeyecektir.”
‘Hangi aday seçilirse seçilsin Türkiye ile ilgilerini düzgün tutmak zorunda’
Karakaya da “Adayların hangisi seçilirse seçilsin Türkler ve Müslümanlar açısından birbirinden hiç bir farkı yok” görüşünü şöyleki savunuyor:
“Ancak bana nazaran hangi aday seçilirse seçilsin Türkiye ile ilgilerini her halükarda uygun tutmak zorunda, bunu epey âlâ biliyorlar. İç kamuoyuna verdikleri bu iletilerin hiç bir karşılığı yok. Macron bunu en başta denedi, lakin gördü ki Türkiyesiz yapamayacağını biliyor. Lakin Le Pen seçildiğinde münasebetler doğal daha sık gerilebilir. Yani sonuçta onun seçme kitlesi büsbütün Türkiye aksisi, ırkçı, göçmen zıddı bir siyaset güttüğü için yani biraz daha fazla krizler olabilir lakin sonuçta her halükarda bağları bir biçimde devam edecektir. Türkiye’nin Fransa’ya yaptığı güzellikleri diğer kimse yapmamıştır. Biroldukça Fransız teröristi tutuklayıp göndermiştir. Fakat Paris sokaklarında, Strazburg sokaklarında PKK’lılar elini kolunu sallayarak şov yapabiliyor, Türkiye aksisi hareketler yapabiliyor. Hatta finansman sağlayabiliyorlar. Bu cins bağlardan dolayı krizler olabiliyor fakat bir biçimde alakalar düzelir. Şu anda Türkiye’nin İsrail, BAE, hatta tahminen ilerde Mısır’la bağlantıları düzeldiğinde Akdeniz’de ortak bir doğalgaz projesi yürütüldüğünde Fransa’nın hiç bir öne sürülen nedeni de kalmayacaktır.”