Karşılaştırmalarınızdan biri sırasında, bazı oyunlarda Core i7-6700'ün, Core i3-6100'e göre, ikincisi %100 kapasitede kullanılmasa bile, saniyede çok daha fazla kare ürettiğini fark ettim. Nasıl olur?
Duyuru
Bunun nedeni, görev akışlarının (iş parçacıklarının) keyfi olarak bölünememesidir. Açıkladığınız durumda, her ikisi de Hyper-Threading'i destekleyen iki çekirdekli bir işlemciye karşı dört çekirdekli bir işlemci var. Daha sonra, aslında çok fazla işlem çekirdeğine sahip olmasalar bile, sistemi dört veya sekiz işlemci çekirdeğine sahip olduklarını düşünerek kandırıyorlar.
Örnekte Core i7-6700 tipik olarak yalnızca %50 civarında kapasitede kullanıldı. İşi dört fiziksel çekirdeğe dağıtmayı başardı ve nadiren dört sanal çekirdeğe başvurmak zorunda kaldı. Öte yandan i3-6100 %60'ın üzerinde, çoğu zaman daha da fazla, %90'a varan bir yükte sürekli olarak çalışıyordu. Basitçe söylemek gerekirse, bu daha zayıf işlemcinin fiziksel çekirdekleri her zaman tam olarak kullanıldı. İşlemci, ek görevleri (%50'nin üzerindeki her şey) gerçek çekirdeklerdeki yürütme boşluklarına sıkıştırdı; örneğin bunlardan birinin bellekten veri beklemesi gerektiğinde.
Sanal çekirdekteki böyle bir iş parçacığı, tek başına gerçek bir çekirdeğe sahip olduğundan çok daha yavaş çalışır. Bu, CPU henüz mutlak sınırında çalışmıyor olsa bile daha düşük bir kare hızına neden olur.
(csp)
Haberin Sonu
Duyuru
Bunun nedeni, görev akışlarının (iş parçacıklarının) keyfi olarak bölünememesidir. Açıkladığınız durumda, her ikisi de Hyper-Threading'i destekleyen iki çekirdekli bir işlemciye karşı dört çekirdekli bir işlemci var. Daha sonra, aslında çok fazla işlem çekirdeğine sahip olmasalar bile, sistemi dört veya sekiz işlemci çekirdeğine sahip olduklarını düşünerek kandırıyorlar.
Örnekte Core i7-6700 tipik olarak yalnızca %50 civarında kapasitede kullanıldı. İşi dört fiziksel çekirdeğe dağıtmayı başardı ve nadiren dört sanal çekirdeğe başvurmak zorunda kaldı. Öte yandan i3-6100 %60'ın üzerinde, çoğu zaman daha da fazla, %90'a varan bir yükte sürekli olarak çalışıyordu. Basitçe söylemek gerekirse, bu daha zayıf işlemcinin fiziksel çekirdekleri her zaman tam olarak kullanıldı. İşlemci, ek görevleri (%50'nin üzerindeki her şey) gerçek çekirdeklerdeki yürütme boşluklarına sıkıştırdı; örneğin bunlardan birinin bellekten veri beklemesi gerektiğinde.
Sanal çekirdekteki böyle bir iş parçacığı, tek başına gerçek bir çekirdeğe sahip olduğundan çok daha yavaş çalışır. Bu, CPU henüz mutlak sınırında çalışmıyor olsa bile daha düşük bir kare hızına neden olur.
(csp)
Haberin Sonu