A
admin
Guest
Karaciğer, bedenimizde fabrika üzere birfazlaca biyokimyasal süreci düzenleyen hayati bir organdır. Karaciğeri etkileyen çok sayıda hastalık vardır. Bu hastalıklardan toplumumuz için en kıymetlisi daha evvelki yazılarda deklare ettiğımız kronik hepatit B idi. Karaciğerde yapısal ve işlevsel bozukluklara yol açan kıymetli tablolardan birisi de karaciğerdeki yağlanmadır.
Alkol dışı niçinlere bağlı karaciğer yağlanması günümüzde kronik karaciğer hastalıklarının en kıymetli sebebi olmaya başlamıştır. Bilhassa beslenme alışkanlıklarındaki değişiklikler ve obezite hastalığın sıklığının giderek artmasına yol açmaktadır. Bu hastalık sıradan karaciğer yağlanması halinde kalmayıp ileriki süreçte özel tedbirler alınmazsa ağır karaciğer iltihabına ve hatta siroza kadar gidebilmektedir. Bu hastalık birinci vakit içinderda 1980 yılında Ludwig tarafınca tanımlanmış ve araştırmalar son senelerda ağırlaşmıştır. Yağlı karaciğer hastalığı sıklıkla karaciğer testlerini bozmadan sıradan yağlanma halinde seyretmesine karşın bugün karaciğer işlev bozukluğunun toplumdaki en sık sebebi yağlı karaciğerdir ve toplumun yaklaşık %25’i üzere pek büyük bir kısmını etkilemektedir.
Yağlı karaciğer çoğunlukla öbür metabolik anormallikler ile bir arada görülmektedir. Son senelerda bilhassa insülin direncinin karaciğer hasarındaki rolü üzerinde değerli gelişmeler sağlanmış ve bu bulgular tedaviye yönelik ümit verici yeni yaklaşımların geliştirilmesine yol açmıştır. bir daha başta obezite ve insülin direnci yerinde metabolik sendrom olmak üzere hastalığın alakalı olduğu durumların önlenmesi ve tedavisi hastalığa yaklaşımda giderek daha epey ön plana çıkmaktadır. ötürüsıyla yağlı karaciğer gelişmeninde en değerli risk faktörü obezite, şeker hastalığı, kan yağı yüksekliği ve hipertansiyon parametrelerinden oluşan metabolik sendromdur.
Yağlı karaciğer hastalığı olan hastalarda ekseriyetle şikâyet yoktur. Halsizlik, bitkinlik, büyümüş karaciğere bağlı karın sağ üst bölgesinde dolgunluk hissi ve yavaşça ağrı olabilir. İleri karaciğer hastalığı gelişen olaylarda ise son devir karaciğer yetmezliğinin tüm bulguları görülebilmektedir. Bu hastalarda ekseriyetle öbür maksatla yapılan karaciğer işlev testlerindeki hafifçe-orta ALT/AST yükselmeleri yahut ultrasondaki yaygın beyazlık artışı yağlı karaciğerden şüphelenilmesini ve hastanın bu emelle araştırılmasını sağlar. İleri karaciğer zedelenmesi düşünülen hastalarda yahut başka karaciğer hastalıklarıyla ayırıcı teşhis maksadıyla biyopsi yapılabilir.
Yağlı karaciğer hastalarında doğal seyri etkileyen en değerli tablo şeker hastalığı varlığıdır ve bu hasta gurubunda vefat oranları bariz olarak daha yüksektir. Yapılan birtakım araştırmalar sebebi bilinmeyen sirozların %70’inin yağlı karaciğer hastalığı ile bağlantılı olduğunu göstermektedir. Yağlı karaciğer hastalığı sonuç olarak karaciğer sirozuna ilerleme potansiyeli olan bir durumdur. Bu niçinle kesinlikle tedavisi gereklidir.
Sonuç olarak yağlı karaciğer hastalığının aşikâr bir şikâyet yapmaması onun suçsuz bir durum olduğunu söylemez. Mevzuyu tersten almak gerekirse obezitesi yahut şeker hastalığı olan her hasta yağlı karaciğer tablosu açısından sistematik takiplere alınmalı ve hastalık önemsenmelidir.
Alkol dışı niçinlere bağlı karaciğer yağlanması günümüzde kronik karaciğer hastalıklarının en kıymetli sebebi olmaya başlamıştır. Bilhassa beslenme alışkanlıklarındaki değişiklikler ve obezite hastalığın sıklığının giderek artmasına yol açmaktadır. Bu hastalık sıradan karaciğer yağlanması halinde kalmayıp ileriki süreçte özel tedbirler alınmazsa ağır karaciğer iltihabına ve hatta siroza kadar gidebilmektedir. Bu hastalık birinci vakit içinderda 1980 yılında Ludwig tarafınca tanımlanmış ve araştırmalar son senelerda ağırlaşmıştır. Yağlı karaciğer hastalığı sıklıkla karaciğer testlerini bozmadan sıradan yağlanma halinde seyretmesine karşın bugün karaciğer işlev bozukluğunun toplumdaki en sık sebebi yağlı karaciğerdir ve toplumun yaklaşık %25’i üzere pek büyük bir kısmını etkilemektedir.
Yağlı karaciğer çoğunlukla öbür metabolik anormallikler ile bir arada görülmektedir. Son senelerda bilhassa insülin direncinin karaciğer hasarındaki rolü üzerinde değerli gelişmeler sağlanmış ve bu bulgular tedaviye yönelik ümit verici yeni yaklaşımların geliştirilmesine yol açmıştır. bir daha başta obezite ve insülin direnci yerinde metabolik sendrom olmak üzere hastalığın alakalı olduğu durumların önlenmesi ve tedavisi hastalığa yaklaşımda giderek daha epey ön plana çıkmaktadır. ötürüsıyla yağlı karaciğer gelişmeninde en değerli risk faktörü obezite, şeker hastalığı, kan yağı yüksekliği ve hipertansiyon parametrelerinden oluşan metabolik sendromdur.
Yağlı karaciğer hastalığı olan hastalarda ekseriyetle şikâyet yoktur. Halsizlik, bitkinlik, büyümüş karaciğere bağlı karın sağ üst bölgesinde dolgunluk hissi ve yavaşça ağrı olabilir. İleri karaciğer hastalığı gelişen olaylarda ise son devir karaciğer yetmezliğinin tüm bulguları görülebilmektedir. Bu hastalarda ekseriyetle öbür maksatla yapılan karaciğer işlev testlerindeki hafifçe-orta ALT/AST yükselmeleri yahut ultrasondaki yaygın beyazlık artışı yağlı karaciğerden şüphelenilmesini ve hastanın bu emelle araştırılmasını sağlar. İleri karaciğer zedelenmesi düşünülen hastalarda yahut başka karaciğer hastalıklarıyla ayırıcı teşhis maksadıyla biyopsi yapılabilir.
Yağlı karaciğer hastalarında doğal seyri etkileyen en değerli tablo şeker hastalığı varlığıdır ve bu hasta gurubunda vefat oranları bariz olarak daha yüksektir. Yapılan birtakım araştırmalar sebebi bilinmeyen sirozların %70’inin yağlı karaciğer hastalığı ile bağlantılı olduğunu göstermektedir. Yağlı karaciğer hastalığı sonuç olarak karaciğer sirozuna ilerleme potansiyeli olan bir durumdur. Bu niçinle kesinlikle tedavisi gereklidir.
Sonuç olarak yağlı karaciğer hastalığının aşikâr bir şikâyet yapmaması onun suçsuz bir durum olduğunu söylemez. Mevzuyu tersten almak gerekirse obezitesi yahut şeker hastalığı olan her hasta yağlı karaciğer tablosu açısından sistematik takiplere alınmalı ve hastalık önemsenmelidir.