Geçen Aralık ayında veri koruma topluluğu Lüksemburg'a hevesle baktı. Avrupa Adalet Divanı'nın, GDPR'nin yorumlanmasına ilişkin tartışmalı konulara daha fazla netlik sağlamayı amaçlayan altı kararı bulunuyor. Peki bu beklentiyi karşıladılar mı?
Duyuru
Yorumlama sorunu üzerine Alexander Golland'ın podcast yayını
Haberler editör avukatı Joerg Heidrich ve yayıncı Holger Bleich, veri koruma podcast'i Matter of Interpretation'ın yeni bölümünde bu soruyu araştırıyor. Prof. Alexander Golland, podcast'teki gerçekleri yetkin bir şekilde sınıflandırmak için üçüncü kez kendisini bir uzman olarak kullanılabilir hale getirdi. Golland, Aachen Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde dijitalleşme hukuku dersleri veriyor ve araştırıyor ve aynı zamanda veri koruma hukuku üzerine çok sayıda yayının yazarı ve editörü ve “Datenschutz-Berater” ticari dergisinin editörüdür.
Süleyman'ın yargısı
Üçlü ilk olarak Avrupa Adalet Divanı'nın “Schöner Wohnen” (C-807/21) kararını tartışıyor. Buna göre şirketlere hatalı olmaları halinde GDPR yaptırımları uygulanması mümkün. Ancak bireysel çalışanların suiistimallerinin kanıtlanması zorunlu değildir. Avrupa Adalet Divanı'na göre şirketin tüzel kişi olarak kabul edilmesi gerekiyor. Her iki taraf da kararı başarı olarak değerlendirdi. Golland bunu “Süleymancı” olarak tanımlıyor ve iki tarafın da bundan gerçekten memnun olamayacağını söylüyor.
Bölüm “NAP” (C-340/21) ve “Ummendorf Belediyesi” (C-456/22) kararlarıyla devam ediyor. Bu durumda, veri koruma ihlalleri, özellikle de kişisel verilerin geri çekilmiş olabileceği bir siber saldırı nedeniyle, GDPR'nin 82. Maddesi kapsamındaki tazminat talepleri müzakere edildi. Avrupa Adalet Divanı etkili bir şekilde ispat yükünü tersine çevirmeye karar verdi: Gelecekte, birisi hasar iddiasında bulunursa sorumluların, sistemlerinin GDPR'nin 32. Maddesi kapsamında yeterince korunduğunu kanıtlamaları gerekecek.
Karara göre, olası veri kaybıyla ilgili endişeler ve korkular, tazminat talebini haklı gösterebiliyor. Ancak etkilenenlerin, korkularının zarar teşkil ettiğini vaka bazında göstermeleri gerekiyor. Golland, şartlara bağlı olarak bu kanıtın zor olduğuna inanıyor: “Belki de eşimin bana, verilerimin kötüye kullanılması korkusuyla her gece sabah üçten beşe kadar yatağın kenarında titreyerek oturduğumu doğrulaması gerekiyor”? Yoksa bir tür korku günlüğü sunabilmem mi gerekiyor? “
101.Bölüm:
Önceki tüm bölümleri burada bulabilirsiniz:
(yukarı kaldırdı)
Haberin Sonu
Duyuru
Yorumlama sorunu üzerine Alexander Golland'ın podcast yayını
Haberler editör avukatı Joerg Heidrich ve yayıncı Holger Bleich, veri koruma podcast'i Matter of Interpretation'ın yeni bölümünde bu soruyu araştırıyor. Prof. Alexander Golland, podcast'teki gerçekleri yetkin bir şekilde sınıflandırmak için üçüncü kez kendisini bir uzman olarak kullanılabilir hale getirdi. Golland, Aachen Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde dijitalleşme hukuku dersleri veriyor ve araştırıyor ve aynı zamanda veri koruma hukuku üzerine çok sayıda yayının yazarı ve editörü ve “Datenschutz-Berater” ticari dergisinin editörüdür.
Süleyman'ın yargısı
Üçlü ilk olarak Avrupa Adalet Divanı'nın “Schöner Wohnen” (C-807/21) kararını tartışıyor. Buna göre şirketlere hatalı olmaları halinde GDPR yaptırımları uygulanması mümkün. Ancak bireysel çalışanların suiistimallerinin kanıtlanması zorunlu değildir. Avrupa Adalet Divanı'na göre şirketin tüzel kişi olarak kabul edilmesi gerekiyor. Her iki taraf da kararı başarı olarak değerlendirdi. Golland bunu “Süleymancı” olarak tanımlıyor ve iki tarafın da bundan gerçekten memnun olamayacağını söylüyor.
Bölüm “NAP” (C-340/21) ve “Ummendorf Belediyesi” (C-456/22) kararlarıyla devam ediyor. Bu durumda, veri koruma ihlalleri, özellikle de kişisel verilerin geri çekilmiş olabileceği bir siber saldırı nedeniyle, GDPR'nin 82. Maddesi kapsamındaki tazminat talepleri müzakere edildi. Avrupa Adalet Divanı etkili bir şekilde ispat yükünü tersine çevirmeye karar verdi: Gelecekte, birisi hasar iddiasında bulunursa sorumluların, sistemlerinin GDPR'nin 32. Maddesi kapsamında yeterince korunduğunu kanıtlamaları gerekecek.
Karara göre, olası veri kaybıyla ilgili endişeler ve korkular, tazminat talebini haklı gösterebiliyor. Ancak etkilenenlerin, korkularının zarar teşkil ettiğini vaka bazında göstermeleri gerekiyor. Golland, şartlara bağlı olarak bu kanıtın zor olduğuna inanıyor: “Belki de eşimin bana, verilerimin kötüye kullanılması korkusuyla her gece sabah üçten beşe kadar yatağın kenarında titreyerek oturduğumu doğrulaması gerekiyor”? Yoksa bir tür korku günlüğü sunabilmem mi gerekiyor? “
101.Bölüm:
Önceki tüm bölümleri burada bulabilirsiniz:
(yukarı kaldırdı)
Haberin Sonu