Yüksek Planlama Şurası sonucu ile 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemelerin dikkate alınmasın ait süreci hukuk uygun bularak davayı reddeden birinci derece mahkemesi sonucunı bozdu.
İlk derece mahkemesi sonucu Danıştay 12. Dairesince bozulmuştu.
Mahkemece, “04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği hususu dikkate alındığında, yargı sonucunın uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlığa mevzu yargı sonucunda, davacının 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği ve bu niçinle 15/01/2010 tarihinde meydana gelen artıştan da yararlanması gerektiğinin açıklandıği, bu niçinle davacıya 5473 sayılı Kanun ile öngörülen ve 5793 sayılı Kanun ile güncellenen ek ödeme fiyatı ödenmesi gerektiği kararına ulaşılmıştır.” denilmişti.
İlk derece mahkemesi ise sonucunda ısrar etmişti.
İDDK ise birinci derece mahkemesinin sonucunın hukuka ters olduğunu belirterek sonucu bozmuştur.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2021/33
Karar No: 2022/276
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : .
VEKİLİ: Av. .
KARŞI TARAF (DAVALI) : .Valiliği-.
VEKİLİ: Av. .
İSTEMİN KONUSU : ..İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı ısrar sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
.A.Ş.’de çalışmakta iken, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilerek davalı yönetime atanan davacının, 4046 sayılı Kanun’un 22. ve 406 sayılı Kanun’un Ek 29. hususu mucibince evvelki ve yeni nazaranvlerinin mali hakları içindeki farkın ödenmesi sırasında 5473 sayılı Kanun uyarınca .tarihindeki .sayılı Yüksek Planlama Konseyi sonucu ile 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemelerin göz önüne alınması istemiyle 28/12/2010 tarihinde yaptığı müracaatın reddine ait sürecin iptali istemiyle açtığı dava kararında .İdare Mahkemesince verilen .tarih ve E:., K:.sayılı kararla; dava konusu sürecin iptaline ve davacının mahrum kaldığı nakdî hakların müracaatın yapıldığı 28/12/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı tarafınca, eksik ödeme yapıldığından bahisle, yanılgılı ödemenin düzeltilmesi ve eksik ödenen meblağın yargı sonucunda belirtilen tarih prestijiyle yasal faiziyle bir arada ödenmesi ile devam eden aylarda ek ödemenin şimdiki fiyatı göz önünde bulundurularak ödeme yapılmaya devam edilmesi istemiyle yaptığı müracaatın reddine ait sürecin iptali ile mahrum kaldığı mali hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi sonucunın özeti:
.İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla;
Özelleştirme kapsamındaki öbür kurumların işçisinden farklı olarak .A.Ş. çalışanının 22. unsura temel fiyatlarının belirlenmesi için iş mukavelelerinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihi ve bu tarihe kadar kamu bakılırsavlilerinin fiyatlarına yapılan artışlara gönderme yapılarak .personeline mahsus bir sistem oluşturmayı amaçladığı, 5473 sayılı Kanun’un 1. unsuruyla 375 sayılı KHK’ya eklenen Ek 3. hususunun dördüncü fıkrasının “ilgili mevzuatı uyarınca fark tazminatı uygulamasından yararlanan işçi bakımından dava konusu ek ödemenin ilgililerin evvelki takım yahut konumlarının fiyatının artırılması kararınu doğurmayacağı” yolundaki kuralının olayda uygulanma imkanı bulunmadığı,
Dördüncü fıkranın kelam konusu kararının, ek ödemenin yürürlüğe girdiği tarihtilk evvel Devlet İşçi Başkanlığına bildirilmiş olan çalışanın eski bakılırsavlerinin nakdî haklarının net fiyatlarının bir daha belirlenmesi yolundaki talepleri önlemeye yönelik olarak getirildiği, ek ödemenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bildirilen çalışanın eski kurumlarındaki mali haklarının belirlenmesinde dava konusu ek ödemenin bir kısmının göz önüne alınmasına mahzur oluşturmadığı,
Dosyanın incelenmesinden, davacının .A.Ş. bünyesinde çalışmakta iken bu kuruluşun özelleştirilmeye tabi tutulması niçiniyle 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilerek 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde vazifeye başladığı, 28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Konseyi sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunduğu, bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, “.tarih ve .sayılı Yüksek Planlama Heyeti kararlarıyla kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinden çalışan kapsam dışı ve kontratlı çalışana 01/01/2006 tarihinde verilen artırım ve farklarının (01/01/2006-30/06/2006 içinde 40-TL, 01/07/2006 tarihinden itibaren 80-TL) ödenmesi istemiyle davalı yönetime yaptığı 28/02/2010 tarihindeki müracaatın reddi yolundaki sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı yönetim ödenmesine karar verilmesi” istemiyle .İdare Mahkemesinin E:.sayısında dava açtığı, anılan Mahkemenin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “Buna göre, 5473 sayılı Yasa ile getirilen ek ödemenin davacının kontratının feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu bakılırsavlilerinin mali haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerekmektedir. Bu durumda, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL artırıma müstehak olduğu açık olduğundan davacının isteminin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık bulunmamıştır. Başka taraftan, hukuka ters bulunan süreç niçiniyle davacının mahrum bırakıldığı nakdî kayıplarının da istemi doğrultusunda müracaat tarihinden itibaren tazmini gerekmektedir.” sebebi öne sürülerek “dava konusu sürecin iptaline, davacının mali kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine” karar verildiği, davalı idarece verilen savunmada, bu karar uyarınca 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40,00-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80,00-TL artırıma müstahak olduğu, 5473 sayılı Kanun’un 1. unsuru ile 375 sayılı KHK’ya eklenen Ek-3 unsurunun 1. fıkrasında belirtilen ek ödeme meblağı olarak, Kanun’un yürürlük tarihli son katsayı (0,051448) ile ek ödeme göstergesinin (2660) çarpımı kararında bulunan 136,85-TL üzerinden mahkeme sonucu doğrultusunda davacıya mali kayıplarının ödendiği ve maaşına ödeme ölçüsünün yansıtıldığının açıklandıği, davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki mali farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin aktüel olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılması istediği, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya husus edilen .tarih ve .sayılı süreci ile reddi üzerine bakılan bakılan davanın açıldığı,
vakada, .A.Ş. bünyesinde çalışmakta iken bu kuruluşun özelleştirilmeye tabi tutulması niçiniyle davalı yönetime atanan davacının, .tarih ve .sayılı Yüksek Planlama Şurası kararlarıyla kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinden çalışan kapsam dışı ve kontratlı işçiye 01/01/2006 tarihinde verilen artırım ve farklarının (01/01/2006-30/06/2006 içinde 40-TL, 01/07/2006 tarihinden itibaren 80-TL) ödenmesi süreciyle davalı yönetime yaptığı 28/12/2010 tarihindeki müracaatın reddi yolundaki sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davanın, .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “dava konusu sürecin iptaline, davacının nakdî kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine” karar verildiği ve yargı sonucu gereği bu fiyatların davacıya ödendiğinin görüldüğü,
Bu prestijle, .İdare Mahkemesinn .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın istemle bağlı kalınarak 01/01/2006 tarihinde geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80-TL artırıma ait olarak verildiği, yönetimin iptal öne sürülen nedenini dikkate alarak karar gereğini yerine getirmesi karşısında dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı, bu niçinle ödeme isteminin de reddi gerektiği nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Onikinci Dairesinin 17/01/2019 tarih ve E:2018/3867, K:2019/270 sayılı sonucuyla;
İdarenin yargı kararlarını motamot ve gecikmeksizin uygulamak zorunda olduğu, yönetimin yargı kararlarında yer verilen münasebetler doğrultusunda hareket etme zorunluluğunun da, hukuk devleti prensibinin en kıymetli ögesi olduğu,
4046 sayılı Kanun’un 22. hususunun 5. fıkrası incelendiğinde, özelleştirme niçiniyle nakledilen kontratlı işçi ile İş Kanunu’na tabi çalışana, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihi prestijiyle almakta oldukları (sözleşme fiyatı, fiyat (fazla mesai fiyatı hariç), ikramiye, bankacılık tazminatı, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi ve gibisi isimlerle yapılan ödemeler) ödemelerin toplam net fiyatının (bu meblağ sabit bir paha olarak temel alınır), nakledildiği kurum ve kuruluşta yapılan ödemelerden (kadro yahut durumlara ait olarak yapılan aylık, ek gösterge, ikramiye, her türlü artırım ve tazminatları (ek tazminat ve bankacılık tazminatı dahil), makam tazminatı, temsil tazminatı, bakılırsav tazminatı, kontrat fiyatı, fiyat, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi, döner sermaye hissesi ve gibisi isimlerle yapılan her türlü ödemelerin (fazla mesai fiyatı, fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders fiyatı hariç) fazla olması halinde rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar tazminat olarak ödeneceğinin açık olduğu,
Davacının, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği hususu dikkate alındığında, yargı sonucunın uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlığa mevzu yargı sonucunda, davacının 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği ve bu niçinle 15/01/2010 tarihinde meydana gelen artıştan da yararlanması gerektiğinin açıklandıği, bu niçinle davacıya 5473 sayılı Kanun ile öngörülen ve 5793 sayılı Kanun ile güncellenen ek ödeme fiyatı ödenmesi gerektiği kararına ulaşıldığından, dava konusu süreçte hukuka uygunluk görülmediği nedeni öne sürülerek .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi ısrar sonucunın özeti:
.İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla; davanın reddi yolundaki birinci kararda ısrar edilmiştir.
TEMYİZ EDENİN ARGÜMANLARI:
Davacı tarafınca, mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihi dikkate alınmak suretiyle belirtilen artışlara ait yapılacak uygulama doğrultusunda yararlandırılması gerekirken, lokal mahkemenin aksi tarafta karar tesis etmesinin hukuka alışılmamış olduğu, sonucun bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, .İdare Mahkemesince verilen ısrar sonucunın yordam ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen niçinlerin, sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ NİYETİ:
Temyiz isteminin kabulü ile İzmir 3. Yönetim Mahkemesi ısrar sonucunın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE MÜNASEBET:
MADDİ OLAY:
Davacı. A.Ş. bünyesinde nazaranv yapmakta iken özelleştirme kapsamında 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilmiştir.
Bu kapsamda 19/04/2010 tarihinde İzmir Valiliğinde nazaranve başlamıştır.
28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Heyeti sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunmuştur.
Bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, anılan sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada, .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, dava konusu sürecin iptaline, davacının nakdî kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Anılan karar üzerine davalı yönetim tarafınca, davacıya 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemeler, 40,00-TL+80,00-TL olarak davacının maaşına yansıtılarak ödenmiştir.
Bu sefer davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki nakdî farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin aktüel olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılması istenmiş, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya bahis edilen .tarih ve .sayılı süreç ile reddi üzerine temyizen bakılan dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
Anayasa’nın 138. hususunun son fıkrasında, yasama ve yürütme organları ile yönetimin, mahkeme kararlarına uymak zorunda olduğu; bu organlar ve yönetimin, mahkeme kararlarını hiç bir suretle değiştiremeyeceği ve bunların yerine getirilmesini geciktiremeyeceği kurala bağlanmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunu’nun 28. hususunun 1. fıkrasında ise, Anayasa’nın üstte yer verilen kararına koşut olarak; Danıştay, bölge yönetim, yönetim ve vergi mahkemelerinin temele ve yürütmenin durdurulmasına ait kararlarının icaplarına bakılırsa yönetimin, gecikmeksizin süreç tesis etmeye yahut aksiyonda bulunmaya mecbur olduğu; bu mühletin hiç bir biçimde sonucun yönetime bildiriminden başlayarak otuz günü geçemeyeceği kuralına yer verilmiştir.
4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. unsurunun beşinci fıkrasında, “Bu unsur kararlarına bakılırsa kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilen kontratlı işçi ile iş kanunlarına tabi işçiye, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihi prestijiyle almakta oldukları mukavele fiyatı, fiyat (fazla mesai fiyatı hariç), ikramiye, bankacılık tazminatı, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi ve gibisi isimlerle yapılan ödemelerin toplam net meblağının (bu fiyat sabit bir paha olarak temel alınır); nakledildiği kurum yahut kuruluştaki takım yahut durumlara ait olarak yapılan aylık, ek gösterge, ikramiye, her türlü artırım ve tazminatları (ek tazminat ve bankacılık tazminatı dahil), makam tazminatı, temsil tazminatı, vazife tazminatı, kontrat fiyatı, fiyat, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi, döner sermaye hissesi ve gibisi isimlerle yapılan her türlü ödemelerin (fazla mesai fiyatı, fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders fiyatı hariç) toplam net meblağından fazla olması halinde ortadaki fark meblağı, rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıyeten tazminat olarak ödenir.” kuralı düzenlenmiştir.
406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu’nun Ek 29. unsurunun üçüncü fıkrasında ise, “Birinci fıkra kapsamına giren çalışandan, kontratlı işçi statüsünde çalışanlar ve kapsam dışı işçi statüsünde çalışanlar hakkında, 4046 sayılı Kanunun 22. unsurunun dördüncü ve beşinci fıkrası kararlarının uygulanmasında, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki unvanları temel alınarak, İdare Kurulunca 15/04/2004 tarihi prestijiyle bu unvana nazaran belirlenmiş olan fiyat ve başka mali haklarına, bu tarihten Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihine kadar geçen müddet ortasında kamu nazaranvlilerine yapılacak artış oran ve/veya ölçüleri uygulanmak suretiyle bulunacak fiyat dikkate alınır.” kuralı yer almıştır.
5473 sayılı Kanun’un 1. hususuyla 375 sayılı Kanun Kararında Kararname’ye eklenen Ek 3. unsurun birinci fıkrasında, “… 1/1/2006 – 30/6/2006 tarihleri içinde 950 gösterge sayısının, 1/7/2006 tarihinden itibaren ise 1850 gösterge sayısının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı kararı bulunacak fiyatta her ay ek ödeme yapılır.” hükmüne,
Yedinci fıkrasında ise, “Kadro karşılığı kontratlı işçi hariç olmak üzere, çeşitli statülerde istihdam edilen kontratlı işçiye birinci fıkrada belirlenen fiyatı aşmamak üzere ve bu husus kararları çerçevesinde, statüleri ve kurumları dikkate alınarak ödeme yapıp yapmamaya, kontrat fiyatı ile ilişkilendirilmeksizin yapılacak ek ödeme meblağını belirlemeye, fiyatları Yüksek Planlama Şurası tarafınca belirlenenler için bu Konsey, başkaları için Bakanlar Şurası yetkilidir. Ek ödeme fiyatı damga vergisi hariç rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaz.” hükmüne;
Yüksek Planlama Şurasının 08/05/2006 tarih ve 2006/T-17 sayılı sonucunın 9. hususunda ise, “27/6/1989 tarihindeki ve 375 sayılı Kanun Kararında Kararnamenin ek 3 üncü hususu çerçevesinde, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinde 399 sayılı Kanun Kararında Kararnamenin eki (II) sayılı cetvele dahil durumlarda çalışan kontratlı çalışana (Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü çalışanı hariç), her ay 1/1/2006-30/6/2006 tarihlerinde 40-TL, 1/7/2006 tarihinden itibaren de 80-TL ek ödeme yapılmasına, bu ek ödemenin damga vergisi hariç rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmamasına, ek ödemenin fiyat ve her ne isim altında olursa olsun yapılan başka ödemelerin hesabında dikkate alınmamasına” kararına yer verilmiştir.
06/08/2008 tarih ve 26959 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5793 sayılı Kanun’un 46. hususunun 4. fıkrasıyla, 375 sayılı Kanun Kararında Kararname’nin Ek 3. hususunun birinci fıkrasında yer alan “…1/1/2006-30/6/2006 tarihleri içinde 950 gösterge sayısının, 1/7/2006 tarihinden itibaren ise 1850 gösterge sayısının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı kararı bulunacak fiyatta her ay ek ödeme yapılır.” ibaresi, “… en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) % 200 ünü geçmemek üzere her ay ek ödeme yapılabilir. Ek ödemenin oranı ile temel ve yolları; nazaranv yapılan ünite ve iş hacmi, vazifenin kıymet ve kuvvetliğü, nazaranv yerinin özelliği, çalışma müddeti, işçinin sınıfı, rütbesi, takım yahut vazife unvanı, derecesi, atanma yolu ile emsali yahut gibisi bakılırsav ve unvanlarda bulunan çalışana mali haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dahil almakta oldukları toplam ödeme fiyatları üzere kriterler bir arada yahut farklı ayrı dikkate alınarak, Maliye Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir. Emsali yahut gibisi nazaranv ve unvanlarda bulunan işçi içindeki fiyat istikrarını sağlamak hedefiyle, mali haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dahil alınmakta olunan toplam ödeme fiyatları temel alınarak, emsali yahut gibisi vazife ve unvanlarda bulunan işçi için farklı oranlar belirlenebilir yahut hiç bir belirleme yapılmayabilir.” biçiminde değiştirilmiştir.
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Uyuşmazlıkta ısrara ait konu, .A.Ş.’de bakılırsav yapmakta iken 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilip özelleştirme uygulamaları kapsamında 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde bakılırsave başlayan davacının, 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. hususunda belirtilen ek ödemenin aktüel fiyatından yararlandırılıp yararlandırılmayacağına ilişkindir.
Bakılan uyuşmazlıkta .A.Ş.’de bakılırsav yapan davacının özelleştirme uygulamaları kapsamında 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği, 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde nazaranve başlatıldığı, davacı tarafınca 28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Heyeti sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunduğu, bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, anılan sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle .İdare Mahkemesine açtığı davada, anılan Mahkemenin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “Buna göre, 5473 sayılı Yasa ile getirilen ek ödemenin davacının mukavelesinin feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu vazifelilerinin nakdî haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerekmektedir. Bu durumda, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80-TL artırıma müstehak olduğu açık olduğundan davacının isteminin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık bulunmamıştır. Başka taraftan, hukuka karşıt bulunan süreç niçiniyle davacının mahrum bırakıldığı mali kayıplarının da istemi doğrultusunda müracaat tarihinden itibaren tazmini gerekmektedir.” sebebi öne sürülerek dava konusu sürecin iptaline, davacının mali kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine karar verildiği, anılan karar üzerine davalı yönetim tarafınca, davacıya 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemelerin, 40,00-TL+80,00-TL olarak davacının maaşına yansıtılarak ödendiği, bu sefer davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki mali farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin şimdiki olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılmasının istenildiği, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya mevzu edilen .tarih ve .sayılı süreç ile reddi üzerine temyizen bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
2577 sayılı Kanun’un 28. unsuru uyarınca idarece, yargı sonucunın motamot ve gecikmeksizin uygulanması gerektiği konusunda duraksama bulunmamaktadır.
Yukarıda öne sürülen nedenine yer verilen .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunda, 5473 sayılı Kanun ile getirilen ek ödemenin davacının mukavelesinin feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş kontratının bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu bakılırsavlilerinin mali haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerektiği belirtilerek dava konusu sürecin iptaline karar verildiği, buradan hareketle davacının kontratının feshedildiği tarihe kadar kamu gorevlilerine 5473 sayılı Kanun ile getirilen ek ödemede, 5793 sayılı Kanun’un 46. hususunun 4. fıkrasıyla güncelleme yapıldığı ve bu Kanun kararının 06/08/2008 tarih ve 26959 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği (davacının mukavelesinin feshedildiği tarihtilk önce), ötürüsıyla .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın belirtilen aktüel meblağı da kapsadığı anlaşıldığından davacının, yargı sonucunın eksik uygulandığı yolundaki 20/03/2012 tarihindeki talebinin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu prestijle, davanın reddi yolundaki Yönetim Mahkemesi ısrar sonucunda türel isabet bulunmamaktadır.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davacının temyiz isteminin kabulüne;
2.Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı ısrar sonucunın BOZULMASINA,
3.bir daha bir karar verilmek üzere belgenin .İdare Mahkemesine gönderilmesine,
4. Bu sonucun bildiri tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün ortasında karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/02/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
İlk derece mahkemesi sonucu Danıştay 12. Dairesince bozulmuştu.
Mahkemece, “04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği hususu dikkate alındığında, yargı sonucunın uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlığa mevzu yargı sonucunda, davacının 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği ve bu niçinle 15/01/2010 tarihinde meydana gelen artıştan da yararlanması gerektiğinin açıklandıği, bu niçinle davacıya 5473 sayılı Kanun ile öngörülen ve 5793 sayılı Kanun ile güncellenen ek ödeme fiyatı ödenmesi gerektiği kararına ulaşılmıştır.” denilmişti.
İlk derece mahkemesi ise sonucunda ısrar etmişti.
İDDK ise birinci derece mahkemesinin sonucunın hukuka ters olduğunu belirterek sonucu bozmuştur.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2021/33
Karar No: 2022/276
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : .
VEKİLİ: Av. .
KARŞI TARAF (DAVALI) : .Valiliği-.
VEKİLİ: Av. .
İSTEMİN KONUSU : ..İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı ısrar sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
.A.Ş.’de çalışmakta iken, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilerek davalı yönetime atanan davacının, 4046 sayılı Kanun’un 22. ve 406 sayılı Kanun’un Ek 29. hususu mucibince evvelki ve yeni nazaranvlerinin mali hakları içindeki farkın ödenmesi sırasında 5473 sayılı Kanun uyarınca .tarihindeki .sayılı Yüksek Planlama Konseyi sonucu ile 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemelerin göz önüne alınması istemiyle 28/12/2010 tarihinde yaptığı müracaatın reddine ait sürecin iptali istemiyle açtığı dava kararında .İdare Mahkemesince verilen .tarih ve E:., K:.sayılı kararla; dava konusu sürecin iptaline ve davacının mahrum kaldığı nakdî hakların müracaatın yapıldığı 28/12/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı tarafınca, eksik ödeme yapıldığından bahisle, yanılgılı ödemenin düzeltilmesi ve eksik ödenen meblağın yargı sonucunda belirtilen tarih prestijiyle yasal faiziyle bir arada ödenmesi ile devam eden aylarda ek ödemenin şimdiki fiyatı göz önünde bulundurularak ödeme yapılmaya devam edilmesi istemiyle yaptığı müracaatın reddine ait sürecin iptali ile mahrum kaldığı mali hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi sonucunın özeti:
.İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla;
Özelleştirme kapsamındaki öbür kurumların işçisinden farklı olarak .A.Ş. çalışanının 22. unsura temel fiyatlarının belirlenmesi için iş mukavelelerinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihi ve bu tarihe kadar kamu bakılırsavlilerinin fiyatlarına yapılan artışlara gönderme yapılarak .personeline mahsus bir sistem oluşturmayı amaçladığı, 5473 sayılı Kanun’un 1. unsuruyla 375 sayılı KHK’ya eklenen Ek 3. hususunun dördüncü fıkrasının “ilgili mevzuatı uyarınca fark tazminatı uygulamasından yararlanan işçi bakımından dava konusu ek ödemenin ilgililerin evvelki takım yahut konumlarının fiyatının artırılması kararınu doğurmayacağı” yolundaki kuralının olayda uygulanma imkanı bulunmadığı,
Dördüncü fıkranın kelam konusu kararının, ek ödemenin yürürlüğe girdiği tarihtilk evvel Devlet İşçi Başkanlığına bildirilmiş olan çalışanın eski bakılırsavlerinin nakdî haklarının net fiyatlarının bir daha belirlenmesi yolundaki talepleri önlemeye yönelik olarak getirildiği, ek ödemenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bildirilen çalışanın eski kurumlarındaki mali haklarının belirlenmesinde dava konusu ek ödemenin bir kısmının göz önüne alınmasına mahzur oluşturmadığı,
Dosyanın incelenmesinden, davacının .A.Ş. bünyesinde çalışmakta iken bu kuruluşun özelleştirilmeye tabi tutulması niçiniyle 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilerek 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde vazifeye başladığı, 28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Konseyi sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunduğu, bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, “.tarih ve .sayılı Yüksek Planlama Heyeti kararlarıyla kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinden çalışan kapsam dışı ve kontratlı çalışana 01/01/2006 tarihinde verilen artırım ve farklarının (01/01/2006-30/06/2006 içinde 40-TL, 01/07/2006 tarihinden itibaren 80-TL) ödenmesi istemiyle davalı yönetime yaptığı 28/02/2010 tarihindeki müracaatın reddi yolundaki sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı yönetim ödenmesine karar verilmesi” istemiyle .İdare Mahkemesinin E:.sayısında dava açtığı, anılan Mahkemenin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “Buna göre, 5473 sayılı Yasa ile getirilen ek ödemenin davacının kontratının feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu bakılırsavlilerinin mali haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerekmektedir. Bu durumda, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL artırıma müstehak olduğu açık olduğundan davacının isteminin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık bulunmamıştır. Başka taraftan, hukuka ters bulunan süreç niçiniyle davacının mahrum bırakıldığı nakdî kayıplarının da istemi doğrultusunda müracaat tarihinden itibaren tazmini gerekmektedir.” sebebi öne sürülerek “dava konusu sürecin iptaline, davacının mali kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine” karar verildiği, davalı idarece verilen savunmada, bu karar uyarınca 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40,00-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80,00-TL artırıma müstahak olduğu, 5473 sayılı Kanun’un 1. unsuru ile 375 sayılı KHK’ya eklenen Ek-3 unsurunun 1. fıkrasında belirtilen ek ödeme meblağı olarak, Kanun’un yürürlük tarihli son katsayı (0,051448) ile ek ödeme göstergesinin (2660) çarpımı kararında bulunan 136,85-TL üzerinden mahkeme sonucu doğrultusunda davacıya mali kayıplarının ödendiği ve maaşına ödeme ölçüsünün yansıtıldığının açıklandıği, davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki mali farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin aktüel olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılması istediği, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya husus edilen .tarih ve .sayılı süreci ile reddi üzerine bakılan bakılan davanın açıldığı,
vakada, .A.Ş. bünyesinde çalışmakta iken bu kuruluşun özelleştirilmeye tabi tutulması niçiniyle davalı yönetime atanan davacının, .tarih ve .sayılı Yüksek Planlama Şurası kararlarıyla kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinden çalışan kapsam dışı ve kontratlı işçiye 01/01/2006 tarihinde verilen artırım ve farklarının (01/01/2006-30/06/2006 içinde 40-TL, 01/07/2006 tarihinden itibaren 80-TL) ödenmesi süreciyle davalı yönetime yaptığı 28/12/2010 tarihindeki müracaatın reddi yolundaki sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davanın, .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “dava konusu sürecin iptaline, davacının nakdî kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine” karar verildiği ve yargı sonucu gereği bu fiyatların davacıya ödendiğinin görüldüğü,
Bu prestijle, .İdare Mahkemesinn .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın istemle bağlı kalınarak 01/01/2006 tarihinde geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80-TL artırıma ait olarak verildiği, yönetimin iptal öne sürülen nedenini dikkate alarak karar gereğini yerine getirmesi karşısında dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı, bu niçinle ödeme isteminin de reddi gerektiği nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Onikinci Dairesinin 17/01/2019 tarih ve E:2018/3867, K:2019/270 sayılı sonucuyla;
İdarenin yargı kararlarını motamot ve gecikmeksizin uygulamak zorunda olduğu, yönetimin yargı kararlarında yer verilen münasebetler doğrultusunda hareket etme zorunluluğunun da, hukuk devleti prensibinin en kıymetli ögesi olduğu,
4046 sayılı Kanun’un 22. hususunun 5. fıkrası incelendiğinde, özelleştirme niçiniyle nakledilen kontratlı işçi ile İş Kanunu’na tabi çalışana, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihi prestijiyle almakta oldukları (sözleşme fiyatı, fiyat (fazla mesai fiyatı hariç), ikramiye, bankacılık tazminatı, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi ve gibisi isimlerle yapılan ödemeler) ödemelerin toplam net fiyatının (bu meblağ sabit bir paha olarak temel alınır), nakledildiği kurum ve kuruluşta yapılan ödemelerden (kadro yahut durumlara ait olarak yapılan aylık, ek gösterge, ikramiye, her türlü artırım ve tazminatları (ek tazminat ve bankacılık tazminatı dahil), makam tazminatı, temsil tazminatı, bakılırsav tazminatı, kontrat fiyatı, fiyat, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi, döner sermaye hissesi ve gibisi isimlerle yapılan her türlü ödemelerin (fazla mesai fiyatı, fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders fiyatı hariç) fazla olması halinde rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar tazminat olarak ödeneceğinin açık olduğu,
Davacının, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği hususu dikkate alındığında, yargı sonucunın uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlığa mevzu yargı sonucunda, davacının 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği ve bu niçinle 15/01/2010 tarihinde meydana gelen artıştan da yararlanması gerektiğinin açıklandıği, bu niçinle davacıya 5473 sayılı Kanun ile öngörülen ve 5793 sayılı Kanun ile güncellenen ek ödeme fiyatı ödenmesi gerektiği kararına ulaşıldığından, dava konusu süreçte hukuka uygunluk görülmediği nedeni öne sürülerek .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi ısrar sonucunın özeti:
.İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla; davanın reddi yolundaki birinci kararda ısrar edilmiştir.
TEMYİZ EDENİN ARGÜMANLARI:
Davacı tarafınca, mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihi dikkate alınmak suretiyle belirtilen artışlara ait yapılacak uygulama doğrultusunda yararlandırılması gerekirken, lokal mahkemenin aksi tarafta karar tesis etmesinin hukuka alışılmamış olduğu, sonucun bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, .İdare Mahkemesince verilen ısrar sonucunın yordam ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen niçinlerin, sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ NİYETİ:
Temyiz isteminin kabulü ile İzmir 3. Yönetim Mahkemesi ısrar sonucunın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE MÜNASEBET:
MADDİ OLAY:
Davacı. A.Ş. bünyesinde nazaranv yapmakta iken özelleştirme kapsamında 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilmiştir.
Bu kapsamda 19/04/2010 tarihinde İzmir Valiliğinde nazaranve başlamıştır.
28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Heyeti sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunmuştur.
Bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, anılan sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada, .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, dava konusu sürecin iptaline, davacının nakdî kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Anılan karar üzerine davalı yönetim tarafınca, davacıya 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemeler, 40,00-TL+80,00-TL olarak davacının maaşına yansıtılarak ödenmiştir.
Bu sefer davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki nakdî farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin aktüel olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılması istenmiş, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya bahis edilen .tarih ve .sayılı süreç ile reddi üzerine temyizen bakılan dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
Anayasa’nın 138. hususunun son fıkrasında, yasama ve yürütme organları ile yönetimin, mahkeme kararlarına uymak zorunda olduğu; bu organlar ve yönetimin, mahkeme kararlarını hiç bir suretle değiştiremeyeceği ve bunların yerine getirilmesini geciktiremeyeceği kurala bağlanmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunu’nun 28. hususunun 1. fıkrasında ise, Anayasa’nın üstte yer verilen kararına koşut olarak; Danıştay, bölge yönetim, yönetim ve vergi mahkemelerinin temele ve yürütmenin durdurulmasına ait kararlarının icaplarına bakılırsa yönetimin, gecikmeksizin süreç tesis etmeye yahut aksiyonda bulunmaya mecbur olduğu; bu mühletin hiç bir biçimde sonucun yönetime bildiriminden başlayarak otuz günü geçemeyeceği kuralına yer verilmiştir.
4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. unsurunun beşinci fıkrasında, “Bu unsur kararlarına bakılırsa kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilen kontratlı işçi ile iş kanunlarına tabi işçiye, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihi prestijiyle almakta oldukları mukavele fiyatı, fiyat (fazla mesai fiyatı hariç), ikramiye, bankacılık tazminatı, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi ve gibisi isimlerle yapılan ödemelerin toplam net meblağının (bu fiyat sabit bir paha olarak temel alınır); nakledildiği kurum yahut kuruluştaki takım yahut durumlara ait olarak yapılan aylık, ek gösterge, ikramiye, her türlü artırım ve tazminatları (ek tazminat ve bankacılık tazminatı dahil), makam tazminatı, temsil tazminatı, vazife tazminatı, kontrat fiyatı, fiyat, ek fiyat, ek ödeme, teşvik ödemesi, döner sermaye hissesi ve gibisi isimlerle yapılan her türlü ödemelerin (fazla mesai fiyatı, fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders fiyatı hariç) toplam net meblağından fazla olması halinde ortadaki fark meblağı, rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıyeten tazminat olarak ödenir.” kuralı düzenlenmiştir.
406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu’nun Ek 29. unsurunun üçüncü fıkrasında ise, “Birinci fıkra kapsamına giren çalışandan, kontratlı işçi statüsünde çalışanlar ve kapsam dışı işçi statüsünde çalışanlar hakkında, 4046 sayılı Kanunun 22. unsurunun dördüncü ve beşinci fıkrası kararlarının uygulanmasında, Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki unvanları temel alınarak, İdare Kurulunca 15/04/2004 tarihi prestijiyle bu unvana nazaran belirlenmiş olan fiyat ve başka mali haklarına, bu tarihten Devlet İşçi Başkanlığına bildirildikleri tarihteki takım ve durumlarına ait olarak bildirim tarihine kadar geçen müddet ortasında kamu nazaranvlilerine yapılacak artış oran ve/veya ölçüleri uygulanmak suretiyle bulunacak fiyat dikkate alınır.” kuralı yer almıştır.
5473 sayılı Kanun’un 1. hususuyla 375 sayılı Kanun Kararında Kararname’ye eklenen Ek 3. unsurun birinci fıkrasında, “… 1/1/2006 – 30/6/2006 tarihleri içinde 950 gösterge sayısının, 1/7/2006 tarihinden itibaren ise 1850 gösterge sayısının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı kararı bulunacak fiyatta her ay ek ödeme yapılır.” hükmüne,
Yedinci fıkrasında ise, “Kadro karşılığı kontratlı işçi hariç olmak üzere, çeşitli statülerde istihdam edilen kontratlı işçiye birinci fıkrada belirlenen fiyatı aşmamak üzere ve bu husus kararları çerçevesinde, statüleri ve kurumları dikkate alınarak ödeme yapıp yapmamaya, kontrat fiyatı ile ilişkilendirilmeksizin yapılacak ek ödeme meblağını belirlemeye, fiyatları Yüksek Planlama Şurası tarafınca belirlenenler için bu Konsey, başkaları için Bakanlar Şurası yetkilidir. Ek ödeme fiyatı damga vergisi hariç rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaz.” hükmüne;
Yüksek Planlama Şurasının 08/05/2006 tarih ve 2006/T-17 sayılı sonucunın 9. hususunda ise, “27/6/1989 tarihindeki ve 375 sayılı Kanun Kararında Kararnamenin ek 3 üncü hususu çerçevesinde, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerinde 399 sayılı Kanun Kararında Kararnamenin eki (II) sayılı cetvele dahil durumlarda çalışan kontratlı çalışana (Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü çalışanı hariç), her ay 1/1/2006-30/6/2006 tarihlerinde 40-TL, 1/7/2006 tarihinden itibaren de 80-TL ek ödeme yapılmasına, bu ek ödemenin damga vergisi hariç rastgele bir vergi ve kesintiye tabi tutulmamasına, ek ödemenin fiyat ve her ne isim altında olursa olsun yapılan başka ödemelerin hesabında dikkate alınmamasına” kararına yer verilmiştir.
06/08/2008 tarih ve 26959 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5793 sayılı Kanun’un 46. hususunun 4. fıkrasıyla, 375 sayılı Kanun Kararında Kararname’nin Ek 3. hususunun birinci fıkrasında yer alan “…1/1/2006-30/6/2006 tarihleri içinde 950 gösterge sayısının, 1/7/2006 tarihinden itibaren ise 1850 gösterge sayısının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı kararı bulunacak fiyatta her ay ek ödeme yapılır.” ibaresi, “… en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) % 200 ünü geçmemek üzere her ay ek ödeme yapılabilir. Ek ödemenin oranı ile temel ve yolları; nazaranv yapılan ünite ve iş hacmi, vazifenin kıymet ve kuvvetliğü, nazaranv yerinin özelliği, çalışma müddeti, işçinin sınıfı, rütbesi, takım yahut vazife unvanı, derecesi, atanma yolu ile emsali yahut gibisi bakılırsav ve unvanlarda bulunan çalışana mali haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dahil almakta oldukları toplam ödeme fiyatları üzere kriterler bir arada yahut farklı ayrı dikkate alınarak, Maliye Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir. Emsali yahut gibisi nazaranv ve unvanlarda bulunan işçi içindeki fiyat istikrarını sağlamak hedefiyle, mali haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dahil alınmakta olunan toplam ödeme fiyatları temel alınarak, emsali yahut gibisi vazife ve unvanlarda bulunan işçi için farklı oranlar belirlenebilir yahut hiç bir belirleme yapılmayabilir.” biçiminde değiştirilmiştir.
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Uyuşmazlıkta ısrara ait konu, .A.Ş.’de bakılırsav yapmakta iken 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirilip özelleştirme uygulamaları kapsamında 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde bakılırsave başlayan davacının, 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. hususunda belirtilen ek ödemenin aktüel fiyatından yararlandırılıp yararlandırılmayacağına ilişkindir.
Bakılan uyuşmazlıkta .A.Ş.’de bakılırsav yapan davacının özelleştirme uygulamaları kapsamında 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına bildirildiği, 19/04/2010 tarihinde davalı yönetimde nazaranve başlatıldığı, davacı tarafınca 28/12/2010 tarihindeki dilekçe ile Yüksek Planlama Heyeti sonucuyla 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihlerinden itibaren öngörülen maaş artırım farklarının maaş nakil ilmühaberine eklenmediği, bu ölçünün maaşına eklenerek ödenmesi istemiyle davalı yönetime müracaatta bulunduğu, bu müracaatın reddi üzerine davacı tarafınca, anılan sürecin iptali ile müracaat tarihinden itibaren doğan maaş farklarının davalı idarece ödenmesine karar verilmesi istemiyle .İdare Mahkemesine açtığı davada, anılan Mahkemenin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucuyla, “Buna göre, 5473 sayılı Yasa ile getirilen ek ödemenin davacının mukavelesinin feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş mukavelesinin bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu vazifelilerinin nakdî haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerekmektedir. Bu durumda, 04/01/2010 tarihinde Devlet İşçi Başkanlığına nakle tabi işçi olarak bildirilen davacının 01/01/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 40-TL ve 01/07/2006 tarihinden geçerli olmak üzere 80-TL artırıma müstehak olduğu açık olduğundan davacının isteminin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık bulunmamıştır. Başka taraftan, hukuka karşıt bulunan süreç niçiniyle davacının mahrum bırakıldığı mali kayıplarının da istemi doğrultusunda müracaat tarihinden itibaren tazmini gerekmektedir.” sebebi öne sürülerek dava konusu sürecin iptaline, davacının mali kayıplarının dava dilekçesindeki istemi doğrultusunda 28/12/2010 günlü müracaat tarihinden itibaren davacıya ödenmesine karar verildiği, anılan karar üzerine davalı yönetim tarafınca, davacıya 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren ek ödemelerin, 40,00-TL+80,00-TL olarak davacının maaşına yansıtılarak ödendiği, bu sefer davacı tarafınca verilen 20/03/2012 tarihindeki dilekçe ile .idare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın eksik ve yanlış uygulandığından ortadaki mali farkın hesaplanarak ödenmesi ve eksik ödemenin şimdiki olarak bundan daha sonraki maaş ödemelerine yansıtılmasının istenildiği, bu isteğin Bakanlığın görüşü doğrultusunda davaya mevzu edilen .tarih ve .sayılı süreç ile reddi üzerine temyizen bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
2577 sayılı Kanun’un 28. unsuru uyarınca idarece, yargı sonucunın motamot ve gecikmeksizin uygulanması gerektiği konusunda duraksama bulunmamaktadır.
Yukarıda öne sürülen nedenine yer verilen .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunda, 5473 sayılı Kanun ile getirilen ek ödemenin davacının mukavelesinin feshedildiği 2010 yılının 15 Ocak tarihindilk evvel, 01/01/2006 ve 01/07/2006 tarihinden itibaren yürürlüğe girmesi karşısında bu ödemenin “iş kontratının bitmiş olduği yılın 15 Ocak tarihine kadar kamu bakılırsavlilerinin mali haklarına yapılan artışlar” kapsamında kıymetlendirilmesi gerektiği belirtilerek dava konusu sürecin iptaline karar verildiği, buradan hareketle davacının kontratının feshedildiği tarihe kadar kamu gorevlilerine 5473 sayılı Kanun ile getirilen ek ödemede, 5793 sayılı Kanun’un 46. hususunun 4. fıkrasıyla güncelleme yapıldığı ve bu Kanun kararının 06/08/2008 tarih ve 26959 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği (davacının mukavelesinin feshedildiği tarihtilk önce), ötürüsıyla .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı sonucunın belirtilen aktüel meblağı da kapsadığı anlaşıldığından davacının, yargı sonucunın eksik uygulandığı yolundaki 20/03/2012 tarihindeki talebinin reddine ait dava konusu süreçte hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu prestijle, davanın reddi yolundaki Yönetim Mahkemesi ısrar sonucunda türel isabet bulunmamaktadır.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davacının temyiz isteminin kabulüne;
2.Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait .İdare Mahkemesinin .tarih ve E:., K:.sayılı ısrar sonucunın BOZULMASINA,
3.bir daha bir karar verilmek üzere belgenin .İdare Mahkemesine gönderilmesine,
4. Bu sonucun bildiri tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün ortasında karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/02/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.