Danıştay İdari Dava Daireleri Heyeti, Üniversitelerarası Şura Başkanlığı tarafınca 31/12/2015 tarihinde internet sitesinde yayımlanan “Doçentlik Müracaat Şartları” başlıklı Duyurunun 51 nolu şartında yer alan “…Aday yalnızca doktora yaptığı bilim alanında doçentlik imtihanına başvurabilir.” cümlesinin iptali istemiyle açılan davayı sonuçlandırdı.
Dava konusu düzenlemenin iptaline ait Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize bahis 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın ONANMASINA karar verildi.
İdarelerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi olmakla bir arada ‘hukuki güvenlik ilkesi’ ihlal edilmemelidir
Yönetimlerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 124. hususuna dayanan anayasal bir yetki olması niçiniyle, yönetimler tarafınca mevzuatla verilen bakılırsavlerin yerine getirilmesi maksadıyla düzenleyici süreçler yapılabileceğinin kuşkusuz olduğu, lakin bu düzenlemeler yapılırken, Anayasa’da yer alan hukuk devleti unsuru uyarınca, kazanılmış hak, haklı beklenti, idari faaliyetlerin makullüğü ve türel itimat unsuru üzere unsurların de göz önünde bulundurulması gerekir.
Haklı beklenti ihlal edilmiştir
Dava konusu düzenleyici sürecin bu bağlamda kıymetlendirilmesi sonucunda ise; her ne kadar davalı yönetimlerce 31/12/2015 tarihinde duyurulan doçentlik müracaat kurallarının 2016/Nisan periyodu yerine 2016/Ekim devrinde uygulanmasına karar verilmiş ise de; bu durumun yönetimin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adayların haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararı mahiyetinde olmadığının anlaşıldığı,
Ayrıca; Dairelerinin 29/06/2021 tarihindeki orta sonucu ile davalı yönetimlerden dava konusu edilen düzenlemenin yürürlükte olduğu devirde davacının doçentlik müracaatının olup olmadığı ve dava konusu edilen düzenlemenin davacının doçentlik başvurusu tarafından mani teşkil edip etmediğinin, şayet müracaatta bulunulmuş ise; davacının doçentlik müracaatlarına ait bilgi ve dokümanların gönderilmesi istenildiği, cevaben gönderilen bilgi ve evraklardan, davacının 2016/Nisan devrinde Hukuk Temel Alanı başlığı altında yer alan Mali Hukuk bilim alanından doçentlik imtihanına müracaat yaptığı ve 15/12/2017 tarihinde davacıya Mali Hukuk bilim alanında doçent unvan ve yetkisi verildiğinin anlaşıldığı,
Her ne kadar davalı Üniversitelerarası Heyet Başkanlığınca, dava konusu düzenlemenin davacının müracaatına mahzur bir durum olmadığı ve davacıya doçentlik dokümanı verildiği ileri sürülmekte ise de; Yükseköğretim Heyet Başkanlığının savunma dilekçesinde de açıklandıği üzere, dava konusu düzenlemenin 2016/Ekim periyodu müracaatlarından itibaren geçerli olduğu, birebir vakitte davacının da dava konusu düzenlemenin yürürlükte olmadığı 2016/Nisan periyodunda doçentlik müracaatında bulunduğunun açık olduğu,
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Temel No: 2022/4
Karar No: 2022/1221
TEMYİZ EDEN (DAVALILAR) : 1- . Başkanlığı
VEKİLİ: Av. .
2- . Başkanlığı
VEKİLİ: Av. .
KARŞI TARAF (DAVACI) : .
İSTEMLERİN KONUSU:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
Üniversitelerarası Heyet Başkanlığı tarafınca 31/12/2015 tarihinde internet sitesinde yayımlanan “Doçentlik Müracaat Şartları” başlıklı Duyurunun 51 nolu şartında yer alan “…Aday yalnızca doktora yaptığı bilim alanında doçentlik imtihanına başvurabilir.” cümlesinin iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucuyla;
2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun dava konusu sürecin tesis edildiği tarihte yürürlükte bulunan haliyle 11 ve 24. unsurlarına yer verilerek;
İdarelerin, normlar hiyerarşisine karşıt olmayacak biçimde hizmet aktifliğinin sağlanması için gerekli tedbirleri alma, bu kapsamda mevzuat değişikliği yapma konusunda takdir yetkisine sahip oldukları, kamu hizmetlerinin hangi şartlar altında ve nasıl yürütüleceğini öncesinden saptamak her vakit mümkün olmadığı için, gelişen durumlara ayak uydurmak ve ortaya çıkan gereksinimleri karşılayabilmek maksadıyla düzenleyici süreçler üzerinde gerekli değişiklikleri yapma konusunda yönetimlerin takdir yetkisi bulunduğu konusunda kuşku bulunmadığı,
İdareye tanınan bu takdir ytesirinin, yönetimin keyfi olarak hareket edebileceği manasına gelmeyeceğinin de izahtan vareste olduğu, takdir ytesirinin yargısal kontrolünün, bu yetkinin hukuka, eşitlik prensibine ve kamu faydasına uygun olup olmadığı ile sonlu olduğu,
Her ne kadar davalı yönetimlerce dava konusu düzenlemenin kamu faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek yapıldığı ve bu hususta yönetimin takdir yetkisi olduğu argüman edilmekte ise de; belgede yer alan bilgi ve dokümanların incelenmesi sonucunda davalı yönetimlerin bu tezlerini destekleyen ve düzenlemenin yapılmasına temel teşkil eden münasebetlerin ve akademik gerekliliğin varlığını ortaya koyan bilgilerin yahut bu istikametteki akademik çevrelerden alınmış bilimsel görüşlerin dikkate alınarak düzenleme yapıldığını gösteren bilgi ve evrakların sunulmadığının anlaşıldığı,
Diğer yandan; yönetimlerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 124. hususuna dayanan anayasal bir yetki olması niçiniyle, yönetimler tarafınca mevzuatla verilen bakılırsavlerin yerine getirilmesi maksadıyla düzenleyici süreçler yapılabileceğinin kuşkusuz olduğu, fakat bu düzenlemeler yapılırken, Anayasa’da yer alan hukuk devleti unsuru uyarınca, kazanılmış hak, haklı beklenti, idari faaliyetlerin makullüğü ve tüzel inanç prensibi üzere unsurların de göz önünde bulundurulması gerektiği,
Hukuk devleti prensibinin ön şartlarından biri olan “hukuk güvenliği” ile şahısların hukuksal güvenliğinin sağlanması amaçlandığı, hukuk güvenliği prensibinin, hukuk normlarının öngörülebilir olmasını, bireylerin tüm aksiyon ve süreçlerinde devlete inanç duyabilmesini, devletin de yasal düzenlemelerinde bu inanç hissini zedeleyici tekniklerden kaçınmasını gerekli kıldığı, bu bağlamda, önce oluşmuş hukukî durumların, daha sonradan yapılacak süreçlerle değiştirilmesinin, hukuktan beklenen inançla bağdaşmayacağı,
Dava konusu düzenleyici sürecin bu bağlamda kıymetlendirilmesi sonucunda ise; her ne kadar davalı yönetimlerce 31/12/2015 tarihinde duyurulan doçentlik müracaat koşullarının 2016/Nisan devri yerine 2016/Ekim devrinde uygulanmasına karar verilmiş ise de; bu durumun yönetimin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adayların haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararı mahiyetinde olmadığının anlaşıldığı,
Ayrıca; Dairelerinin 29/06/2021 tarihindeki orta sonucu ile davalı yönetimlerden dava konusu edilen düzenlemenin yürürlükte olduğu devirde davacının doçentlik müracaatının olup olmadığı ve dava konusu edilen düzenlemenin davacının doçentlik başvurusu tarafından pürüz teşkil edip etmediğinin, şayet müracaatta bulunulmuş ise; davacının doçentlik müracaatlarına ait bilgi ve evrakların gönderilmesi istenildiği, cevaben gönderilen bilgi ve dokümanlardan, davacının 2016/Nisan devrinde Hukuk Temel Alanı başlığı altında yer alan Mali Hukuk bilim alanından doçentlik imtihanına müracaat yaptığı ve 15/12/2017 tarihinde davacıya Mali Hukuk bilim alanında doçent unvan ve yetkisi verildiğinin anlaşıldığı,
Her ne kadar davalı Üniversitelerarası Konsey Başkanlığınca, dava konusu düzenlemenin davacının müracaatına mahzur bir durum olmadığı ve davacıya doçentlik dokümanı verildiği ileri sürülmekte ise de; Yükseköğretim Şura Başkanlığının savunma dilekçesinde de açıklandıği üzere, dava konusu düzenlemenin 2016/Ekim periyodu müracaatlarından itibaren geçerli olduğu, birebir vakitte davacının da dava konusu düzenlemenin yürürlükte olmadığı 2016/Nisan periyodunda doçentlik müracaatında bulunduğunun açık olduğu,
TEMYİZ EDENLERİN SAVLARI:
Davalı yönetimler tarafınca, düzenleyici bir sürecin yürürlüğe girmesindilk evvel kurulup süregelen hukuksal durumların, yeni düzenleyici süreç evvelden beri süregelen tüzel durumlar için daha ağırlaştırıcı kararlar taşısa dahi bu durumlara uygulanacağı, bu prestijle, çabucak hemen doçentlik çalışmalarının devam ettiği belirtilen davacılar açısından kazanılmış hak doğmasının kelam konusu olmayacağı, adayın yalnızca doktora yaptığı bilim alandan doçentlik imtihanına başvurabileceğine ait düzenlemenin, üniversitelerde doçent unvanı ile nazaranv yapacak akademik işçinin bilimsel yayın ve yapıtlarının belirli seviyede olmasını sağlamak, eğitim kalitesini yükseltmek ve müracaatlarda yapılacak olan değerlendirmenin objektif kriterlere göre gerçekleştirilmesini sağlamak hedefiyle yapıldığı belirtilerek sonucun bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafınca, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ .’IN FİKRİ : Temyiz istemlerinin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve belgedeki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin sonuncu kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) nazaranv ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka ters karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte yanılgı yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yol ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davalı yönetimlerin temyiz istemlerinin reddine,
2.Dava konusu düzenlemenin üstte özetlenen münasebetle iptaline ait Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize mevzu 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 04/04/2022 tarihinde oyoldukcaluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
X- Davalı yönetimler tarafınca hukuk temel alanının özellikleri kıymetlendirilerek profesörlüktilk evvelki en üst seviye akademik unvan olan doçentlik unvanını taşıyacak akademisyenlerin, evvela alanının temel formasyonlarını edinmiş olmasının ve alanında özgün bir araştırmanın sonuçlarını ortaya koymasını teminen, dava konusu düzenleme ile hukuk temel alanında doçentlik imtihanına başvuran adayların hukuk fakültesi mezunu olması ve yalnızca doktora yaptığı bilim alanından doçentlik imtihanına başvurabilmesi kuralı getirilmiştir.
Öte taraftan, süreç tarihinde yürürlükte olan Doçentlik İmtihan Yönetmeliği’nin 3. hususunda, “Doçentlik imtihanı, Üniversitelerarası Konseyce belirlenen ve Yükseköğretim Şurası tarafınca onaylanan bilim/sanat alanları ve doçentlikle ilgili kriterler çerçevesinde yapılır. Bilim/sanat alanlarındaki güncellemeler izleyen periyotta, doçentlik kriterlerindeki güncellemeler ise kabul edildikleri tarihten daha sonraki ikinci doçentlik müracaat devrinde uygulanır.” kararı yer almaktadır. Dairenin iptal öne sürülen sebebi “idarenin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adaylar tarafından haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararına yer verilmediği” hususu bulunmasına karşın, Dairece geçiş kararlarına yer verilmemesine yönelik eksik düzenlemenin iptali yerine Doçentlik İmtihan Yönetmeliği’nin 3. unsuru kararı uyarınca izleyen periyotta ve kabul edildikleri tarihten daha sonraki ikinci doçentlik müracaat periyodunda uygulanacak olan dava konusu düzenlemenin iptalinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Belirtilen niçinlerle, davalı yönetimlerin temyiz müracaatlarının kabul edilerek Daire sonucunın bozulması gerektiği niyetiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Dava konusu düzenlemenin iptaline ait Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize bahis 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın ONANMASINA karar verildi.
İdarelerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi olmakla bir arada ‘hukuki güvenlik ilkesi’ ihlal edilmemelidir
Yönetimlerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 124. hususuna dayanan anayasal bir yetki olması niçiniyle, yönetimler tarafınca mevzuatla verilen bakılırsavlerin yerine getirilmesi maksadıyla düzenleyici süreçler yapılabileceğinin kuşkusuz olduğu, lakin bu düzenlemeler yapılırken, Anayasa’da yer alan hukuk devleti unsuru uyarınca, kazanılmış hak, haklı beklenti, idari faaliyetlerin makullüğü ve türel itimat unsuru üzere unsurların de göz önünde bulundurulması gerekir.
Haklı beklenti ihlal edilmiştir
Dava konusu düzenleyici sürecin bu bağlamda kıymetlendirilmesi sonucunda ise; her ne kadar davalı yönetimlerce 31/12/2015 tarihinde duyurulan doçentlik müracaat kurallarının 2016/Nisan periyodu yerine 2016/Ekim devrinde uygulanmasına karar verilmiş ise de; bu durumun yönetimin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adayların haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararı mahiyetinde olmadığının anlaşıldığı,
Ayrıca; Dairelerinin 29/06/2021 tarihindeki orta sonucu ile davalı yönetimlerden dava konusu edilen düzenlemenin yürürlükte olduğu devirde davacının doçentlik müracaatının olup olmadığı ve dava konusu edilen düzenlemenin davacının doçentlik başvurusu tarafından mani teşkil edip etmediğinin, şayet müracaatta bulunulmuş ise; davacının doçentlik müracaatlarına ait bilgi ve dokümanların gönderilmesi istenildiği, cevaben gönderilen bilgi ve evraklardan, davacının 2016/Nisan devrinde Hukuk Temel Alanı başlığı altında yer alan Mali Hukuk bilim alanından doçentlik imtihanına müracaat yaptığı ve 15/12/2017 tarihinde davacıya Mali Hukuk bilim alanında doçent unvan ve yetkisi verildiğinin anlaşıldığı,
Her ne kadar davalı Üniversitelerarası Heyet Başkanlığınca, dava konusu düzenlemenin davacının müracaatına mahzur bir durum olmadığı ve davacıya doçentlik dokümanı verildiği ileri sürülmekte ise de; Yükseköğretim Heyet Başkanlığının savunma dilekçesinde de açıklandıği üzere, dava konusu düzenlemenin 2016/Ekim periyodu müracaatlarından itibaren geçerli olduğu, birebir vakitte davacının da dava konusu düzenlemenin yürürlükte olmadığı 2016/Nisan periyodunda doçentlik müracaatında bulunduğunun açık olduğu,
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Temel No: 2022/4
Karar No: 2022/1221
TEMYİZ EDEN (DAVALILAR) : 1- . Başkanlığı
VEKİLİ: Av. .
2- . Başkanlığı
VEKİLİ: Av. .
KARŞI TARAF (DAVACI) : .
İSTEMLERİN KONUSU:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
Üniversitelerarası Heyet Başkanlığı tarafınca 31/12/2015 tarihinde internet sitesinde yayımlanan “Doçentlik Müracaat Şartları” başlıklı Duyurunun 51 nolu şartında yer alan “…Aday yalnızca doktora yaptığı bilim alanında doçentlik imtihanına başvurabilir.” cümlesinin iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucuyla;
2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun dava konusu sürecin tesis edildiği tarihte yürürlükte bulunan haliyle 11 ve 24. unsurlarına yer verilerek;
İdarelerin, normlar hiyerarşisine karşıt olmayacak biçimde hizmet aktifliğinin sağlanması için gerekli tedbirleri alma, bu kapsamda mevzuat değişikliği yapma konusunda takdir yetkisine sahip oldukları, kamu hizmetlerinin hangi şartlar altında ve nasıl yürütüleceğini öncesinden saptamak her vakit mümkün olmadığı için, gelişen durumlara ayak uydurmak ve ortaya çıkan gereksinimleri karşılayabilmek maksadıyla düzenleyici süreçler üzerinde gerekli değişiklikleri yapma konusunda yönetimlerin takdir yetkisi bulunduğu konusunda kuşku bulunmadığı,
İdareye tanınan bu takdir ytesirinin, yönetimin keyfi olarak hareket edebileceği manasına gelmeyeceğinin de izahtan vareste olduğu, takdir ytesirinin yargısal kontrolünün, bu yetkinin hukuka, eşitlik prensibine ve kamu faydasına uygun olup olmadığı ile sonlu olduğu,
Her ne kadar davalı yönetimlerce dava konusu düzenlemenin kamu faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek yapıldığı ve bu hususta yönetimin takdir yetkisi olduğu argüman edilmekte ise de; belgede yer alan bilgi ve dokümanların incelenmesi sonucunda davalı yönetimlerin bu tezlerini destekleyen ve düzenlemenin yapılmasına temel teşkil eden münasebetlerin ve akademik gerekliliğin varlığını ortaya koyan bilgilerin yahut bu istikametteki akademik çevrelerden alınmış bilimsel görüşlerin dikkate alınarak düzenleme yapıldığını gösteren bilgi ve evrakların sunulmadığının anlaşıldığı,
Diğer yandan; yönetimlerin düzenleyici süreçler yapabilme yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 124. hususuna dayanan anayasal bir yetki olması niçiniyle, yönetimler tarafınca mevzuatla verilen bakılırsavlerin yerine getirilmesi maksadıyla düzenleyici süreçler yapılabileceğinin kuşkusuz olduğu, fakat bu düzenlemeler yapılırken, Anayasa’da yer alan hukuk devleti unsuru uyarınca, kazanılmış hak, haklı beklenti, idari faaliyetlerin makullüğü ve tüzel inanç prensibi üzere unsurların de göz önünde bulundurulması gerektiği,
Hukuk devleti prensibinin ön şartlarından biri olan “hukuk güvenliği” ile şahısların hukuksal güvenliğinin sağlanması amaçlandığı, hukuk güvenliği prensibinin, hukuk normlarının öngörülebilir olmasını, bireylerin tüm aksiyon ve süreçlerinde devlete inanç duyabilmesini, devletin de yasal düzenlemelerinde bu inanç hissini zedeleyici tekniklerden kaçınmasını gerekli kıldığı, bu bağlamda, önce oluşmuş hukukî durumların, daha sonradan yapılacak süreçlerle değiştirilmesinin, hukuktan beklenen inançla bağdaşmayacağı,
Dava konusu düzenleyici sürecin bu bağlamda kıymetlendirilmesi sonucunda ise; her ne kadar davalı yönetimlerce 31/12/2015 tarihinde duyurulan doçentlik müracaat koşullarının 2016/Nisan devri yerine 2016/Ekim devrinde uygulanmasına karar verilmiş ise de; bu durumun yönetimin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adayların haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararı mahiyetinde olmadığının anlaşıldığı,
Ayrıca; Dairelerinin 29/06/2021 tarihindeki orta sonucu ile davalı yönetimlerden dava konusu edilen düzenlemenin yürürlükte olduğu devirde davacının doçentlik müracaatının olup olmadığı ve dava konusu edilen düzenlemenin davacının doçentlik başvurusu tarafından pürüz teşkil edip etmediğinin, şayet müracaatta bulunulmuş ise; davacının doçentlik müracaatlarına ait bilgi ve evrakların gönderilmesi istenildiği, cevaben gönderilen bilgi ve dokümanlardan, davacının 2016/Nisan devrinde Hukuk Temel Alanı başlığı altında yer alan Mali Hukuk bilim alanından doçentlik imtihanına müracaat yaptığı ve 15/12/2017 tarihinde davacıya Mali Hukuk bilim alanında doçent unvan ve yetkisi verildiğinin anlaşıldığı,
Her ne kadar davalı Üniversitelerarası Konsey Başkanlığınca, dava konusu düzenlemenin davacının müracaatına mahzur bir durum olmadığı ve davacıya doçentlik dokümanı verildiği ileri sürülmekte ise de; Yükseköğretim Şura Başkanlığının savunma dilekçesinde de açıklandıği üzere, dava konusu düzenlemenin 2016/Ekim periyodu müracaatlarından itibaren geçerli olduğu, birebir vakitte davacının da dava konusu düzenlemenin yürürlükte olmadığı 2016/Nisan periyodunda doçentlik müracaatında bulunduğunun açık olduğu,
TEMYİZ EDENLERİN SAVLARI:
Davalı yönetimler tarafınca, düzenleyici bir sürecin yürürlüğe girmesindilk evvel kurulup süregelen hukuksal durumların, yeni düzenleyici süreç evvelden beri süregelen tüzel durumlar için daha ağırlaştırıcı kararlar taşısa dahi bu durumlara uygulanacağı, bu prestijle, çabucak hemen doçentlik çalışmalarının devam ettiği belirtilen davacılar açısından kazanılmış hak doğmasının kelam konusu olmayacağı, adayın yalnızca doktora yaptığı bilim alandan doçentlik imtihanına başvurabileceğine ait düzenlemenin, üniversitelerde doçent unvanı ile nazaranv yapacak akademik işçinin bilimsel yayın ve yapıtlarının belirli seviyede olmasını sağlamak, eğitim kalitesini yükseltmek ve müracaatlarda yapılacak olan değerlendirmenin objektif kriterlere göre gerçekleştirilmesini sağlamak hedefiyle yapıldığı belirtilerek sonucun bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafınca, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ .’IN FİKRİ : Temyiz istemlerinin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve belgedeki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin sonuncu kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) nazaranv ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka ters karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte yanılgı yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yol ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Davalı yönetimlerin temyiz istemlerinin reddine,
2.Dava konusu düzenlemenin üstte özetlenen münasebetle iptaline ait Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize mevzu 07/09/2021 tarih ve E:2016/2476, K:2021/3670 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 04/04/2022 tarihinde oyoldukcaluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
X- Davalı yönetimler tarafınca hukuk temel alanının özellikleri kıymetlendirilerek profesörlüktilk evvelki en üst seviye akademik unvan olan doçentlik unvanını taşıyacak akademisyenlerin, evvela alanının temel formasyonlarını edinmiş olmasının ve alanında özgün bir araştırmanın sonuçlarını ortaya koymasını teminen, dava konusu düzenleme ile hukuk temel alanında doçentlik imtihanına başvuran adayların hukuk fakültesi mezunu olması ve yalnızca doktora yaptığı bilim alanından doçentlik imtihanına başvurabilmesi kuralı getirilmiştir.
Öte taraftan, süreç tarihinde yürürlükte olan Doçentlik İmtihan Yönetmeliği’nin 3. hususunda, “Doçentlik imtihanı, Üniversitelerarası Konseyce belirlenen ve Yükseköğretim Şurası tarafınca onaylanan bilim/sanat alanları ve doçentlikle ilgili kriterler çerçevesinde yapılır. Bilim/sanat alanlarındaki güncellemeler izleyen periyotta, doçentlik kriterlerindeki güncellemeler ise kabul edildikleri tarihten daha sonraki ikinci doçentlik müracaat devrinde uygulanır.” kararı yer almaktadır. Dairenin iptal öne sürülen sebebi “idarenin daha evvelki uygulamasına güvenerek doçentlik başvurusu için bilimsel hazırlık sürecini tamamlayan adaylar tarafından haklı beklentilerini karşılayacak bir geçiş kararına yer verilmediği” hususu bulunmasına karşın, Dairece geçiş kararlarına yer verilmemesine yönelik eksik düzenlemenin iptali yerine Doçentlik İmtihan Yönetmeliği’nin 3. unsuru kararı uyarınca izleyen periyotta ve kabul edildikleri tarihten daha sonraki ikinci doçentlik müracaat periyodunda uygulanacak olan dava konusu düzenlemenin iptalinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Belirtilen niçinlerle, davalı yönetimlerin temyiz müracaatlarının kabul edilerek Daire sonucunın bozulması gerektiği niyetiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.