Van’da bakılırsavli hekim Gürkan İmre, yıllar evvel lise öğrencisiyken maddi imkansızlık niçiniyle yanında inşaat personeli olarak çalıştığı ve kendisine okuması için dayanak olan müteahhit Zahir Yalçınyiğit ile 23 yıl daha sonra sürpriz bir biçimde karşılaştı. İkilinin buluşması duygusal anlara sahne oldu.
CERRAHPAŞA’YI KAZANDI
Gürkan İmre 1981’de Van Edremit’te doğdu. 9 kardeşi üzere okumayı epeyce seviyordu. Liseyi bitirince üniversite okuyabilmek için Van’dan Ankara’ya gitti. Bir inşaatta iş buldu. İmre’nin azmi ve beyefendiliği müteahhit Zahir Yalçınyiğit’in dikkatini çekti. Yalçınyiğit, takdir ettiği 18 yaşındaki delikanlıyı epeyce sevdi. Ağır işlerde çalıştırmayıp okumasına dayanak olmak için öbür çalışanlardan daha fazla yevmiye verdi. İmre, ortasındaki okuma azmi yardımıyla hayat uğraşını hiç bırakmadı. Ve sonunda Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’ni kazandı. İstanbul Üniversitesi’ndeki uzmanlığın akabinde Muş Devlet Hastanesi’nde, oradan da memleketine geçerek Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde uzman hekim olarak hastalara şifa dağıtmaya başladı.
KADER BULUŞMASI
Müteahhit Zahir Yalçınyiğit, kalp rahatsızlığı bulunan eşini bu hastanenin acil servisine gdolayınce yazgı buluşması gerçekleşti. Kardiyoloji hekimi Gürkan İmre, yıllar evvel okumasına takviye olan Yalçınyiğit’i tanıyınca duygusal anlar yaşandı. Tabip İmre, Yalçınyiğit’in eşini itinayla muayene edip tedavi etti. 23 yılın akabinde mukadderatın bir ortaya getirdiği ikili hatıra fotoğrafı çektirdi. Yalçınyiğit’in gözlerinden gurur gözyaşlarının döküldüğü o anları gösteren fotoğraf nazarannlerin yürekleri ısıttı.
‘ÖMRÜM BOYUNCA UNUTMAM’
SABAH’a konuşan tabip Gürkan İmre, “10 kardeşiz. Maddi imkansızlıklardan dolayı ben de ortaokuldan itibaren inşaat ustası babamın yanında çalışmaya başladım. Zahir Abi ile inşaatta tanıştım. Eğitime olan hürmetinden dolayı, öğrenci olduğumu öğrenince müspet ayrımcılık yapmaya başladı. Güneşin altında ağır işlerde çalıştırmamaya itina gösterdi. Başka emekçiler bir yevmiye alırken bana 1.5 verirdi. Bugünlerde öğrencilere kiralık konut bile verilmiyorken Zahir Abi bize o koşullarda bile takviye olurdu. Zahir Ağabey’in topluma örnek olduğunu düşünüyorum. Çok hoş bir hatıraydı. Ömrüm boyunca unutmam iyiliğini” diye konuştu.
‘ÇOK GURURLANDIM’
Müteahhit Zahir Yalçınyiğit ise, “Biz işçi insanlarız. Gürkan Beyefendi bu biçimde işçi bir çocuktu, inşaatta çalışan bir öğrenciydi. Ahlaklı, pak ve fazlaca azimli bir çocuktu. Okumaya çalışıyordu, ben de elimden ne geldiyse yardımcı olmaya çalıştım. Onu beyaz önlükle görür görmez epeyce duygulandım. Dünyalar sahiden benim oldu” dedi.
BULUT YAMANDAĞ
CERRAHPAŞA’YI KAZANDI
Gürkan İmre 1981’de Van Edremit’te doğdu. 9 kardeşi üzere okumayı epeyce seviyordu. Liseyi bitirince üniversite okuyabilmek için Van’dan Ankara’ya gitti. Bir inşaatta iş buldu. İmre’nin azmi ve beyefendiliği müteahhit Zahir Yalçınyiğit’in dikkatini çekti. Yalçınyiğit, takdir ettiği 18 yaşındaki delikanlıyı epeyce sevdi. Ağır işlerde çalıştırmayıp okumasına dayanak olmak için öbür çalışanlardan daha fazla yevmiye verdi. İmre, ortasındaki okuma azmi yardımıyla hayat uğraşını hiç bırakmadı. Ve sonunda Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’ni kazandı. İstanbul Üniversitesi’ndeki uzmanlığın akabinde Muş Devlet Hastanesi’nde, oradan da memleketine geçerek Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde uzman hekim olarak hastalara şifa dağıtmaya başladı.
KADER BULUŞMASI
Müteahhit Zahir Yalçınyiğit, kalp rahatsızlığı bulunan eşini bu hastanenin acil servisine gdolayınce yazgı buluşması gerçekleşti. Kardiyoloji hekimi Gürkan İmre, yıllar evvel okumasına takviye olan Yalçınyiğit’i tanıyınca duygusal anlar yaşandı. Tabip İmre, Yalçınyiğit’in eşini itinayla muayene edip tedavi etti. 23 yılın akabinde mukadderatın bir ortaya getirdiği ikili hatıra fotoğrafı çektirdi. Yalçınyiğit’in gözlerinden gurur gözyaşlarının döküldüğü o anları gösteren fotoğraf nazarannlerin yürekleri ısıttı.
‘ÖMRÜM BOYUNCA UNUTMAM’
SABAH’a konuşan tabip Gürkan İmre, “10 kardeşiz. Maddi imkansızlıklardan dolayı ben de ortaokuldan itibaren inşaat ustası babamın yanında çalışmaya başladım. Zahir Abi ile inşaatta tanıştım. Eğitime olan hürmetinden dolayı, öğrenci olduğumu öğrenince müspet ayrımcılık yapmaya başladı. Güneşin altında ağır işlerde çalıştırmamaya itina gösterdi. Başka emekçiler bir yevmiye alırken bana 1.5 verirdi. Bugünlerde öğrencilere kiralık konut bile verilmiyorken Zahir Abi bize o koşullarda bile takviye olurdu. Zahir Ağabey’in topluma örnek olduğunu düşünüyorum. Çok hoş bir hatıraydı. Ömrüm boyunca unutmam iyiliğini” diye konuştu.
‘ÇOK GURURLANDIM’
Müteahhit Zahir Yalçınyiğit ise, “Biz işçi insanlarız. Gürkan Beyefendi bu biçimde işçi bir çocuktu, inşaatta çalışan bir öğrenciydi. Ahlaklı, pak ve fazlaca azimli bir çocuktu. Okumaya çalışıyordu, ben de elimden ne geldiyse yardımcı olmaya çalıştım. Onu beyaz önlükle görür görmez epeyce duygulandım. Dünyalar sahiden benim oldu” dedi.
BULUT YAMANDAĞ