SGK Başkanlığı tarafınca çıkartılan 22/02/2013 tarih ve 2013/11 sayılı Genelge ile sigortalılık süreçlerine yönelik düzenleme yapılmış, 24/04/2019 tarih ve 2019/9 sayılı Genelge ile de değişiklikler yapılmıştır.
Bu değişiklik genelgesine açılan dava İDDK tarafınca sonuçlandırıldı.
vakada; Emniyet Genel Müdürlüğünde 5434 sayılı Kanun kapsamında bakılırsav yapmakta olduğu (08/09/1999 tarihinden daha sonra nazaranve başladığı) ve 08/09/1999 tarihindilk evvelki periyoda ait olarak hizmet borçlanması yaptığı; dava konusu Genelge’nin yürürlüğe konulması daha sonrasında, bu borçlanmanın emeklilik yaşının tespitinde dikkate alınmayacağı ve emeklilik yaşının 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. unsuru yerine, 39. unsuruna bakılırsa tespit edileceğinin bildirilerek talebi reddedilmiştir.
Danıştay 12. Dairesi açılan davayı aşağıdaki münasebetlerle reddetmiştir:
01/10/2008 tarihindilk evvel kamu nazaranvinde bulunan ve emeklilik istikametinden 5434 sayılı Kanun’a tabi olan davacının borçlanmasına yönelik bir düzenlemeye yer verilmediğinden, dava konusu olan ve iptali istenilen 17. hususun davacıya uygulanacak bir düzenleme olmadığı,
Dava konusu düzenlemenin yalnızca Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine ait olduğu; Emniyet Genel Müdürlüğünde “Emniyet Hizmetleri Sınıfında” nazaranv yapan çalışana (ve ötürüsıyla davacıya) direkt uygulanabilecek bir düzenleme olmadığı, dava konusu 19. unsurun, davacının yasal ve yeni bir menfaatini etkilemediği;
İDDK bu sonucu onamıştır.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2021/2376
Karar No: 2022/28
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİL: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …Kurumu
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığınca yürürlüğe konulan (22/02/2013 tarih ve 2013/11 sayılı Genelgede değişiklik önbakılırsan) 24/04/2019 tarih ve 2019/9 sayılı Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. ve 19. unsurlarının iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucuyla;
2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun 2. unsurunun 1. fıkrasının (a) bendi, 14. unsurunun 3., 4. ve 6. fıkraları ile 15. unsurunun 1. fıkrasının (b) bendine yer verilerek,
Mevzuat çerçevesinde, dava konusu süreç ile davacı içinde menfaat bağının bulunmaması halinde, 2577 sayılı Kanun’un 15/1-b unsuru uyarınca, davanın ehliyet tarafından reddine karar verilmesi gerektiğinden, uyuşmazlıkta evvela, 2019/9 sayılı Genelgenin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. ve 19. unsurlarının iptalinin istenilmesinde, davacının menfaatinin (subjektif ehliyetinin) bulunup bulunmadığının belirlenmesinin gerektiği;
2019/9 sayılı Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. unsuru istikametinden;
Genelge’nin 17. unsuruyla, 01/10/2008 tarihinden daha sonra birinci sefer kamu nazaranvine başlayanların (bir öteki tabirle, emeklilik istikametinden 5510 sayılı Kanun’a tabi olanların) borçlanmalarının hizmet olarak kıymetlendirilmesine ait konuların düzenlendiği; 01/10/2008 tarihindilk evvel kamu nazaranvinde bulunanların (emeklilik istikametinden 5434 sayılı Kanun’a tabi olanların) borçlanmalarının hizmet olarak kıymetlendirilmesine dair rastgele bir düzenlemeye yer verilmediğinin görüldüğü;
Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 19. unsuru tarafından;
Dava konusu düzenlemeyle, 22/01/1962 tarih ve 1 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi Üyelerinin Ödenek ve Yollukları Hakkında Kanun’a nazaran aylık almış olan iştirakçilerin, hizmet müddetlerinin borçlandırılmasına ve borçlanılan bu müddetlerin sigortalılık başlangıcının tespitinde dikkate alınmasına yönelik düzenlemeler getirildiği ve buna nazaran, dava konusu düzenlemenin yalnızca Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine ait olduğu; Emniyet Genel Müdürlüğünde “Emniyet Hizmetleri Sınıfında” misyon yapan işçiye (ve ötürüsıyla davacıya) direkt uygulanabilecek bir düzenleme olmadığı göz önüne alındığında, dava konusu 19. unsurun, davacının yasal ve şimdiki bir menfaatini etkilemediği;
Öte yandan, davacı tarafınca, borçlandığı müddetlerin iştirakçiliğin başlangıcının tespitinde dikkate alınması ve 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. unsuru kapsamında emeklilik yaşının belirlenmesi istemiyle yönetime başvurabileceği ve bu müracaat üzerine tesis edilecek sürece karşı yargı yoluna başvurabileceğinin de açık olduğu sebebi öne sürülerek,
davanın ehliyet istikametinden reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davacı tarafınca, Emniyet Genel Müdürlüğünde 5434 sayılı Kanun kapsamında bakılırsav yapmakta olduğu (08/09/1999 tarihinden daha sonra bakılırsave başladığı) ve 08/09/1999 tarihindilk evvelki periyoda ait olarak hizmet borçlanması yaptığı; 08/09/1999 tarihindilk evvel 5434 sayılı Kanun’a tabi misyona başlayanların, emeklilik yaşının tıpkı Kanun’un Süreksiz 205. unsuruna bakılırsa belirlendiği, bu tarihten daha sonra nazaranve başlayanların ise 39. unsur kararlarına göre tespit edildiği; yaptığı hizmet borçlanmasının iştirakçiliğin başlangıcının tespitinde dikkate alındığı biçimde, dava konusu Genelge’nin yürürlüğe konulması daha sonrasında, bu borçlanmanın emeklilik yaşının tespitinde dikkate alınmayacağı ve emeklilik yaşının 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. hususu yerine, 39. hususuna göre tespit edileceğinin bildirildiği; bu biçimdece emeklilik yaşının tespitinde değişiklik yapılmak suretiyle, emekli olabileceği tarihin ötelendiği; kanunlarda borçlanılan müddetin, iştirakçiliğin başlangıcını geriye götürmeyeceği tarafında bir kural bulunmadığı biçimde Genelge kararlarıyla bu istikamette düzenleme yapıldığı; Genelge’nin 17. unsurunun 01/10/2008 tarihi öncesi kamu nazaranvinde olanları etkilemeyeceğinin ve bir daha 19. unsurun de Emniyet Genel Müdürlüğü çalışanını ilgilendirmediğinin açıklandıği lakin bu Genelge’nin Emniyet Genel Müdürlüğüne bildiri edildikten daha sonra PBS Hizmet Modülünde güncelleme yapıldığı, bu tarafı ile Dairenin eksik inceleme ile karar verdiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ FİKRİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin kesin kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Metodu Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) bakılırsav ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka karşıt karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte kusur yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yordam ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın üstte özetlenen münasebetle ehliyet tarafından reddine ait Danıştay Onikinci Dairesinin temyize husus 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3.Kesin olarak, 19/01/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!
Bu değişiklik genelgesine açılan dava İDDK tarafınca sonuçlandırıldı.
vakada; Emniyet Genel Müdürlüğünde 5434 sayılı Kanun kapsamında bakılırsav yapmakta olduğu (08/09/1999 tarihinden daha sonra nazaranve başladığı) ve 08/09/1999 tarihindilk evvelki periyoda ait olarak hizmet borçlanması yaptığı; dava konusu Genelge’nin yürürlüğe konulması daha sonrasında, bu borçlanmanın emeklilik yaşının tespitinde dikkate alınmayacağı ve emeklilik yaşının 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. unsuru yerine, 39. unsuruna bakılırsa tespit edileceğinin bildirilerek talebi reddedilmiştir.
Danıştay 12. Dairesi açılan davayı aşağıdaki münasebetlerle reddetmiştir:
01/10/2008 tarihindilk evvel kamu nazaranvinde bulunan ve emeklilik istikametinden 5434 sayılı Kanun’a tabi olan davacının borçlanmasına yönelik bir düzenlemeye yer verilmediğinden, dava konusu olan ve iptali istenilen 17. hususun davacıya uygulanacak bir düzenleme olmadığı,
Dava konusu düzenlemenin yalnızca Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine ait olduğu; Emniyet Genel Müdürlüğünde “Emniyet Hizmetleri Sınıfında” nazaranv yapan çalışana (ve ötürüsıyla davacıya) direkt uygulanabilecek bir düzenleme olmadığı, dava konusu 19. unsurun, davacının yasal ve yeni bir menfaatini etkilemediği;
İDDK bu sonucu onamıştır.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2021/2376
Karar No: 2022/28
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİL: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …Kurumu
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucunın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığınca yürürlüğe konulan (22/02/2013 tarih ve 2013/11 sayılı Genelgede değişiklik önbakılırsan) 24/04/2019 tarih ve 2019/9 sayılı Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. ve 19. unsurlarının iptali istenilmiştir.
Daire sonucunın özeti:
Danıştay Onikinci Dairesinin 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucuyla;
2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun 2. unsurunun 1. fıkrasının (a) bendi, 14. unsurunun 3., 4. ve 6. fıkraları ile 15. unsurunun 1. fıkrasının (b) bendine yer verilerek,
Mevzuat çerçevesinde, dava konusu süreç ile davacı içinde menfaat bağının bulunmaması halinde, 2577 sayılı Kanun’un 15/1-b unsuru uyarınca, davanın ehliyet tarafından reddine karar verilmesi gerektiğinden, uyuşmazlıkta evvela, 2019/9 sayılı Genelgenin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. ve 19. unsurlarının iptalinin istenilmesinde, davacının menfaatinin (subjektif ehliyetinin) bulunup bulunmadığının belirlenmesinin gerektiği;
2019/9 sayılı Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 17. unsuru istikametinden;
Genelge’nin 17. unsuruyla, 01/10/2008 tarihinden daha sonra birinci sefer kamu nazaranvine başlayanların (bir öteki tabirle, emeklilik istikametinden 5510 sayılı Kanun’a tabi olanların) borçlanmalarının hizmet olarak kıymetlendirilmesine ait konuların düzenlendiği; 01/10/2008 tarihindilk evvel kamu nazaranvinde bulunanların (emeklilik istikametinden 5434 sayılı Kanun’a tabi olanların) borçlanmalarının hizmet olarak kıymetlendirilmesine dair rastgele bir düzenlemeye yer verilmediğinin görüldüğü;
Genelge’nin “H- Genelgenin Onuncu Kısmında Yapılan Düzenlemeler” başlıklı kısmının 19. unsuru tarafından;
Dava konusu düzenlemeyle, 22/01/1962 tarih ve 1 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi Üyelerinin Ödenek ve Yollukları Hakkında Kanun’a nazaran aylık almış olan iştirakçilerin, hizmet müddetlerinin borçlandırılmasına ve borçlanılan bu müddetlerin sigortalılık başlangıcının tespitinde dikkate alınmasına yönelik düzenlemeler getirildiği ve buna nazaran, dava konusu düzenlemenin yalnızca Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine ait olduğu; Emniyet Genel Müdürlüğünde “Emniyet Hizmetleri Sınıfında” misyon yapan işçiye (ve ötürüsıyla davacıya) direkt uygulanabilecek bir düzenleme olmadığı göz önüne alındığında, dava konusu 19. unsurun, davacının yasal ve şimdiki bir menfaatini etkilemediği;
Öte yandan, davacı tarafınca, borçlandığı müddetlerin iştirakçiliğin başlangıcının tespitinde dikkate alınması ve 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. unsuru kapsamında emeklilik yaşının belirlenmesi istemiyle yönetime başvurabileceği ve bu müracaat üzerine tesis edilecek sürece karşı yargı yoluna başvurabileceğinin de açık olduğu sebebi öne sürülerek,
davanın ehliyet istikametinden reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davacı tarafınca, Emniyet Genel Müdürlüğünde 5434 sayılı Kanun kapsamında bakılırsav yapmakta olduğu (08/09/1999 tarihinden daha sonra bakılırsave başladığı) ve 08/09/1999 tarihindilk evvelki periyoda ait olarak hizmet borçlanması yaptığı; 08/09/1999 tarihindilk evvel 5434 sayılı Kanun’a tabi misyona başlayanların, emeklilik yaşının tıpkı Kanun’un Süreksiz 205. unsuruna bakılırsa belirlendiği, bu tarihten daha sonra nazaranve başlayanların ise 39. unsur kararlarına göre tespit edildiği; yaptığı hizmet borçlanmasının iştirakçiliğin başlangıcının tespitinde dikkate alındığı biçimde, dava konusu Genelge’nin yürürlüğe konulması daha sonrasında, bu borçlanmanın emeklilik yaşının tespitinde dikkate alınmayacağı ve emeklilik yaşının 5434 sayılı Kanun’un Süreksiz 205. hususu yerine, 39. hususuna göre tespit edileceğinin bildirildiği; bu biçimdece emeklilik yaşının tespitinde değişiklik yapılmak suretiyle, emekli olabileceği tarihin ötelendiği; kanunlarda borçlanılan müddetin, iştirakçiliğin başlangıcını geriye götürmeyeceği tarafında bir kural bulunmadığı biçimde Genelge kararlarıyla bu istikamette düzenleme yapıldığı; Genelge’nin 17. unsurunun 01/10/2008 tarihi öncesi kamu nazaranvinde olanları etkilemeyeceğinin ve bir daha 19. unsurun de Emniyet Genel Müdürlüğü çalışanını ilgilendirmediğinin açıklandıği lakin bu Genelge’nin Emniyet Genel Müdürlüğüne bildiri edildikten daha sonra PBS Hizmet Modülünde güncelleme yapıldığı, bu tarafı ile Dairenin eksik inceleme ile karar verdiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davalı yönetim tarafınca, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ FİKRİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire sonucunın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten daha sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin kesin kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Metodu Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;
“a) bakılırsav ve yetki haricinde bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka karşıt karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında sonucu etkileyebilecek nitelikte kusur yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yordam ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen savlar sonucun bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın üstte özetlenen münasebetle ehliyet tarafından reddine ait Danıştay Onikinci Dairesinin temyize husus 24/09/2020 tarih ve E:2020/2147, K:2020/3001 sayılı sonucunın ONANMASINA,
3.Kesin olarak, 19/01/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!